Nefis bir ortam olduk. Herkes yalancı. Herkes hırsız, herkes üçkağıtçı, herkes bilgisiz, herkes kaba, herkes her şeyi hak ettiğini düşünüyor.
Herkes mağdur, herkes haklı, herkes sinirli, herkes haklı.
Herkes cahil, herkes çılgın, herkes dünyanın en güzeli, herkes bitkin.
Herkes sahtekar, herkes saygısız, herkes kızgın, herkes üzgün.
Peki neden böyle oldu. Neden böyle insanlara dönüştük. Neden böyle kural tanımaz, kaba saba, ahlaksız, üçkağıtçı, kendisinden başka kimseyi düşünmeyen bir hale geldik?
Bu bir sonuç tabii ki, bir şeylerin sonucu. İnsanlar artık hayatta kalmak için giderek toplumsal kurallardan, kibarlıktan, insanlıktan uzaklaşıyor. Çünkü gerek yok, gerek.
Kibar olup da ne yapacaksın? Sıranı kaptırırsın. Gir yandan kuyruğa, kayna, kimse bi şey de demiyor. Millet beklediğiyle kalıyor. Bu işler vizyon ister vizyon.
Ülke mi yönetiyorsun? Takma kafana. Yokuş aşağı bırak. Bi şey bakanı mısın? Bi şeyden anlaman gerekmiyor. Laf söyle, ipe diz. Nasıl olsa bu halk anlamıyor, salla gitsin. Nasıl olsa unutuluyor.
Banka mısın? Gece gece kafana göre saçmala. Sonra da çık ‘Ya yok bi şey yeaaa, kuzenim yapmış’ de. Kimsenin umurunda değil. Bakan mısın, bakmaz mısın? Kimsenin hiçbir şey umurunda değil. İnsanlar aç aç. Hayatta kalmak istiyor herkes.
Mesela yurt dışında ülkelerin ambargo kararını delmiş bir bankan var. ‘Bence bize ceza vermezler’ diyebilirsin bakan olarak. Bi şey bilmen ya da anlaman gerekmiyor. En değerli şey senin ve senin gibilerin fikirleri çünkü.
Bir ülkeyi protesto ederken o ülkenin parasını yakıyorsun. Ne kadar akıl dolu bir hareket. Sen günden güne fakirleş, yularını tutanlar ise semirsin. Bu işler böyle. Köleliğe çoktan köle olmuş millet. Vur sırtına kırbacı. ‘Ah ne de güzel vuruyor’ diyorlar. Gülme, valla da öyle.
Ülkenin para birimi tepetaklak olmuş, her gün ülkedeki herkes (Oda oda doları, avrosu olan dışında) her dakika fakirleşiyor, çık ‘Geçer bunlar bi şey olmaz’ de... Diyebiliyorsun çünkü. Ne de güzel dedin, bravo sana.
Bence de hiçbir şey olmaz. Çünkü bence böyle... Kimsenin bir şey bilmesine gerek yok, ben her şeyi biliyorum hepimizin yerine. Tarkan şarkısı gibi... Birisi şarkıyı mırıldanıyor, sonra herkes tekrar ediyor. Pop müzik buna denir, reklam cingılı gibi. Kafaya takılsın da ne olursa olsun.
Kim ne derse desin en akıllısı sensin, başkaları var ya ah o başkaları hep seni kıskanıyor. Neyini kıskanıyorlar onu da bilemiyorum. Konuşamazsın, akılcı düşünceden uzak durursun olur biter. Kimse sallamıyor kimseyi. Sen ne dersen öyle olsun, battık ama millet bizi kıskanıyor.
Yükselen duvarlar değil, alçalan biziz. Böyle de devam etmeliyiz. Dibi görüp ne yapacaksak artık? Ülke kendi kağıdını bakliyatını bile üretemiyor ama herkes bizi kıskanıyor. F-35 vermezlerse vermesinler, F-36 yaparız, F-37 yaparız nedir yani? Yani bunu neden düşünemedik ki?
Zamanında bize ‘Kendi kendine yeten ülkelerden biri’ olduğumuz öğretilirdi. Demek ki o öğretmenler hep yalan söylemiş... Biz kim kendimize yetmek kim? Biz sadece bizi kıskananlara yeteriz. Birimiz hepinize bedel ama parası neyse de satın alabiliyorlar hepimizi. Nasıl olacak bu iş? Yerli ve milli dediğin şey palavracılıksa, AliExpress’ten anakart alıp ‘İlk yerli ve milli anakartı yaptım’ deyip keriz silkelemekse, böyle bir şablonda keriz sayısı kaç milyon eder?
Hepimiz kerizlenmeye hazırsak başlayalım lütfen.
Kaan Sezyum / BİRGÜN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder