HÜDA PAR+AKP+MHP şirketi -Özdemir İnce-
HÜDA PAR Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu kameranın karşısına geçmiş şımarık bir eda ile ve pişmiş kelle gibi sırıtarak “Ahmağa anlatır gibi tek tek söyledim, buna rağmen anlamamakta ısrar ediyorlar. Biz, anayasanın 4. maddesi olmasın diyoruz. Kameraya bakarak söyleyeyim bir daha. Anayasanın 4. maddesine karşıyız. Tamam mı anladınız mı? 4. madde gelecek nesillerin iradesine ipotek koymaktır” diyor.
Diyor da bu cahil adam bütün anayasaların ipotek koyan bir rehber olduğundan habersiz. Beğenmediğiniz anayasa maddesini kaldırmak da ipotek koymaktır. TC Anayasası’nın 4. maddesine karşı olan bir kimse ilk üç maddesine de karşıdır. Bunu söyleyen insana sözlükteki bütün kötü sıfatlar yapıştırılabilir.
10 Eylül 2024 tarihli “Kemalizm sapıklıkmış” ve 13 Eylül 2024 tarihli “HÜDA PAR’ın parti programı” yazılarımla bu fesat yuvası partiyi ihbar etmiştim. Şimdi, son (2023) genel seçimde ve daha sonra Cumhur İttifakı’nın dışarıdan destekçisi olan HÜDA PAR bu ittifakın hukuken olmasa da ortağıdır.
Cumhur İttifakı, HÜDA PAR’ın desteğine itiraz etmediğine göre bu parti “Cumhur İttifakı Şirketi”nin fiili ortağıdır. Önce bunu saptamamız gerekiyor. Siyasal partilerin ortaklığı ticaret ortaklıklarına (limited, komandit ve anonim) benzemez. Siyasal partiler ortaklığında ya da koalisyonunda her ortak öteki ortağın yaptığından sorumludur. Ortak olmayan partiler arasında da bir başka sorumluluk ilişkisi vardır. Bir olguya, bir söze, bir cümle ya da programa karşı çıkmamak onaylamak anlamına gelir.
AKP ve MHP (“Millici Hareket Partisi”) ortak olamasalar da HÜDA PAR Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu’nun, “Ahmağa anlatır gibi tek tek söyledim, buna rağmen anlamamakta ısrar ediyorlar. Biz, anayasanın 4. maddesi olmasın diyoruz. Kameraya bakarak söyleyeyim bir daha. Anayasanın 4. maddesine karşıyız. Tamam mı anladınız mı? 4. madde gelecek nesillerin iradesine ipotek koymaktır” sözlerinden ebediyen sorumludur.
“Milliyetçi” olup bir türlü “milli” olamayan MHP dut yemiş bülbül gibi susmakta. Bir başka parti ya da kurum ve kuruluş aynı cümleyi söyleseydi yeri göğü inletirdi. AKP’nin duruş ve taktiği belli, kendi söyleyemeyeceği şeyleri MHP ve HÜDA PAR ağzına söyletiyor.
Anayasanın ilk dört maddesine ve dolayısıyla 174. maddesine karşı olan HÜDA PAR Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu 4. maddeyi nasıl kaldıracak ya da kaldırtacak? Bunu kendisine sormak zorundayız. Ama ben DP genel başkan yardımcısı ve İstanbul milletvekili Cemal Enginyurt’un gazetelerde yer alan tepkisini aktarmakla yetineceğim: “İyi dinle. Anayasanın 4. maddesi üzerinden şark kurnazlığı, tilki kurnazlığı yapıyor. Dördüncü madde değişsin istiyorsun ya, kendini akıllı zannetme. Aklımızla oynama. Anayasanın ilk 4 maddesi ve 66. madde değiştirilemez Zekeriya Yapıcıoğlu. Sen ve senin gibiler Türk düşmanısınız. Türkiye Cumhuriyeti Devleti düşmanısınız. Türk bayrağı düşmanısınız. Türk milletine ve Mustafa Kemal Atatürk’e düşmansınız. Bunu delikanlı gibi söyleyin. Gelin AKP ile birlikte Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde yüreğiniz yetiyorsa anayasayla ilgili değişiklik teklifini birlikte verin. Recep Tayyip Erdoğan görev verdi, televizyon televizyon dolaşıyor. Ortalığı birbirine katmaya çalışıyor. Milleti birbirine düşman etmeye çalışıyorsun. Sen insan olsan Güneydoğu’da gençlerin sorunlarıyla ilgilenirsin. Kürt halkının ekonomik sorunlarıyla ilgilenirsin. Çiftçiyle ilgilenirsin. Tek derdin Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni yıkmak. Anayasanın ilk dört maddesini değil sana, kralına değiştirmeyiz. Can verir yine değiştirmeyiz. Yaşasın Türkiye Cumhuriyeti Devleti!”
DP Milletvekili Enginyurt, yaptığı açıklamada milletvekili yemininde yer alan “... Anayasaya sadakattan ayrılmayacağıma büyük Türk milleti önünde namusum ve şerefim üzerine ant içerim” bölümünü hatırlatıyor ve “HÜDA PAR’lı vekiller namus ve şerefini sorgulamalılar. ‘Ahmak’ sözünü kullandı diye Ekrem İmamoğlu’na 2 yıl 7 ay hapis cezası verenlere çağrıda bulunuyorum; anayasaya sadakat sözünü yerine getirmeyen HÜDA PAR kapatılmalı, Yapıcıoğlu tutuklanmalıdır” diyor.
Evet, AKP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı R.T. Erdoğan, HÜDA PAR Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu 4. maddeyi nasıl kaldıracak ya da kaldırtacak? Bunu kendisine sormak zorundayız. Ama ben R.T. Erdoğan ile özellikle de milliyetçi olup milli olamayan MHP’nin genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin Zekeriya Yapıcıoğlu ile partisinin haddini bildirmek ve dahası bu partiyi cumhuriyet savcılarına ihbar etmek zorunda olduklarını düşünüyorum. Yoksa ortak olurlar!
/././
HÜDA PAR parti programı -Özdemir İnce-
Wikipedi’ye “Bir siyasal parti nasıl kurulur?” diye soruyorum ve şu yanıtı alıyorum:Siyasi partiler, aşağıda belirtilen ve her birinden beşer adet hazırlanan bildiri ve belgelerin, İçişleri Bakanlığına verilmesiyle tüzel kişilik kazanırlar.
1- Siyasi partinin adı, genel merkez adresi ile kurucuların (partiye üye olma yeterliğine sahip en az otuz Türk vatandaşı) adı, soyadı, doğum yeri ve tarihi, öğrenim durumları, meslek veya sanatlarıyla ikametgâhlarının belirtildiği, bütün kurucular tarafından imzalanmış bildiri formu,
2- Nüfus kayıt örnekleri,
3- Adli sicil belgeleri,
4- Kurucuların ayrı ayrı düzenledikleri siyasi parti kurucusu olabilme şartlarını taşıdıklarını belirten imzalı beyannameleri,
5- Kurucular tarafından imzalanmış parti tüzüğü ve programı.
Benim için en önemli koşul kurulacak siyasal partinin programının devlet tarafından okunup okunmadığı, onaylanıp onaylamadığıydı. TC İçişleri Bakanlığı Sivil Toplumla İlişkiler Genel Müdürlüğü tarafından okunup onaylanıyormuş.
Buna göre HÜDA PAR Partisi’nin şimdi okuyacağınız ve Erbil, Rûdaw-Net’ten aktardığım program maddeleri adını verdiğim genel müdürlük tarafından mutlaka okunmuş ve onaylanmış olmalı:
- Mevcut merkezi ve yerel devlet organizasyon yapısının ıslahı ile beraber, mevcut yapının tabu olarak kabulünden vazgeçilerek olumlu ve olumsuz tüm yönleri ile eyalet sistemi, özerklik, federasyon gibi yönetim modelleri üzerinde serbestçe tartışılabilmelidir. Toplumun huzur, refah ve güveni için gerekli olduğunun toplumun çoğunluğu tarafından kabulü halinde bu modeller uygulanabilmelidir.
- Türkiye Cumhuriyeti devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkesin Türk olduğu nitelemesinden vazgeçilerek Kürtlerin varlığı anayasal olarak tanınmalı, Türkler ve Kürtler, ülkenin asli kurucu halkları olarak kabul edilmelidir.
- Kürtçe, Türkçe ile beraber ikinci resmi dil olarak kabul edilmeli, Kürtçe aynı zamanda eğitim dili olmalıdır. Yeterli talep olması halinde anadili farklı olan diğer vatandaşların da kendi dillerinde eğitim alabilmelerinin önü açılmalıdır.
- Zulüm ve ayrımcılık uygulamış olan tarihi şahsiyetlerin isimlerini taşıyan okul, kışla, cadde, sokak ve benzeri yerlerin isimleri derhal değiştirilmelidir.
- Başta vatandaşlık tanımı olmak üzere, anayasa ve sistemin bütün resmi literatürüne hâkim olan Türklük esaslı dışlayıcı ve ayrımcı söylem terk edilmelidir.
- Sayısı binleri bulan kayıpların akıbeti açıklanmalı, faili meçhul cinayetlere ilişkin soruşturmalar ciddiyetle yürütülmeli ve sorumlular bulunup cezalandırılmalıdır.
- Köy yakma ve zorunlu göç olaylarının hesabı sorulmalıdır. Ergenekon, jitem ve benzeri yapılanmaların bölgede yaptığı hukuksuzluklar derinlemesine soruşturulmalıdır.
- Başta Şeyh Sait olmak üzere Kürtlerin büyük bir saygı ile andıkları Kürt âlimlerine zulmedildiği resmen kabul edilmeli, yakınlarından ve bütün halktan özür dilenmelidir.
- Said-i Nursi, Şeyh Sait ve Seyyid Rıza gibi şahsiyetlerin mezar yerleri açıklanmalı, İstiklal Mahkemeleri ile ilgili arşivler derhal açılmalıdır.
- Medreseler iyileştirilmeli, asli fonksiyonlarına kavuşturulmalı ve medreselerde verilen icazetlere resmi statü tanınmalıdır.
- Vatandaşlığa kabul işlemlerinde başka ülke vatandaşı olan Kürtlere de Batı Trakya ve diğer bölgelerden gelen Türk kökenli kişilere sağlanan kolaylık ve ayrıcalıklar tanınmalıdır.
- Siyasi nedenlerle uğradıkları takibat veya aldıkları cezalar nedeniyle yurt dışına çıkmak zorunda kalmış olanların ülkeye, siyasi düşüncelerinden dolayı cezaevlerinde tutulan kişilerin de toplumsal hayata dönebilmeleri için siyasi af çıkarılmalıdır.
- Katı merkeziyetçi yönetime son verilerek yerel yönetimler güçlendirilmeli ve tüm yerel yöneticiler halk tarafından seçilmelidir.
- Merkezi yönetimin yerel yönetimler üzerindeki vesayeti kaldırılmalı, bunun yerine karşılıklı işbirliği sağlanarak, yerel yönetimlerin iç denetim mekanizmaları etkin hale getirilmelidir.
- Yine merkezi idarenin belediyeler üzerindeki denetimi; belediyelerin özerkliğine zarar vermeyecek düzeyde, orantılı, sadece anayasa ve yasalara uygunluk denetiminden ibaret olmalı, yerindelik denetimi olmamalıdır.
HÜDA PAR’ın programının tamamı kuşkusuz bu kadar değil. Bu kadarını okuyarak bu partinin programının Siyasal Partiler Yasası’na uygun olup olmadığına karar verebilirsiniz.
/././
Kemalizm sapıklıkmış...-Özdemir İnce-
Ordumuzun kuvvet komutanlarıyla yanyana Malazgirt kutlaması yapan HÜDA PAR, anayasanın ilk dört maddesinin tartışılamayacağını söyleyen TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş’a sert çıkmış. HÜDA PAR Genel Başkan Vekili Halef Yılmaz, “Mesele, Batı’nın teknik ve ilerlemesini değil, sapıklık ve batıl kültürünü taklit eden Kemalizm zihniyetinden anayasanın arındırılmasıdır” demiş ve bir açıklama yapmış:
AKP, dolayısıyla genel başkanı R.T. Erdoğan yıllardır MHP’yi maşa olarak kullanmaktaydı; bir süredir HÜDA PAR ikinci maşa oldu. Tartışma dışı kalarak hedef olmamak için, kendi söylemek istediklerini HÜDA PAR’a söyletiyor. Bunun son örneği HÜDA PAR Genel Balkan Vekili Halef Yılmaz’ın sözleri. Bu zat, anayasanın ilk dört maddesinin tartışılamayacağını söyleyen TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş’a karşı çıkarken gözünü karartıp zırvalamış. Şöyle konuşmuş:
“Mesele, ilk dört maddeden çok daha önemli ve büyüktür. Mesele şekilsel değişikliklerden ibaret bir düzenleme yapmak olmamalıdır. Mesele; bu millete dayatma ile, hile ile çökmüş olan batıl bir ideolojinin ve kişilerin ilahlaştırılması yanlışının sonlandırılarak bir asırdır milleti Batı’ya gönüllü kul köle yapmaya çalışan ve batının teknik ve ilerlemesini değil, sapıklık ve batıl kültürünü taklid eden Kemalizm zihniyetinden anayasanın arındırılmasıdır.”
“Mesele; laiklik adı altında milletimizin dini olan İslama düşmanlığa sebep olan bütün yanlışların düzeltilmesidir. İlk dört maddenin bundan istisna tutulması meseleyi çözecek midir? 12 Eylül darbecilerinin dayatmalarının hâşâ vahiymiş, Allah kelamıymış gibi kutsal ve dokunulmaz görülmesi akıl, inanç ve bilim zaviyesinden nereye oturtulacaktır? Aksi takdirde ne düzeltilmiş olacak? Neresi yeni olacak? Neye çare olacak?”
Halef Yılmaz adlı zat, yüzlerce yılın kokuşmuş yavelerini tekrarlıyor. Kal neymiş, Kemalizm Batı’nın teknik ve ilerlemesini değil, sapıklık ve batıl kültürünü taklit ederek Kemalizm olmuş. Bre adam, Batı kültürü neye göre sapıklık ve batıl? Yedinci yüzyıldan bu yana yerinde sayan, bir milim ilerlemeyen Arap toplumuna ve onun inancına göre mi? Bu iddialar ıskarta oldu. Batı’nın teknik ve ilerlemesinin kaynağında itici motor senin sapık ve batıl dediğin insan zekâsının milyonlarca yıllık kültür birikimi vardır.
O senin batıl ve sapık dediğin kültürün emekçilerini sayalım mı? Adsız insanlık kültürü + Babil, Sümer, Mısır, Uzakdoğu, Anadolu, Grek ve Roma + Rönesans kültürleri ve insanlığı şaha kaldırıp uzaya gönderen bilimsel devrimin baş yapıcıları:1 Nikola Kopernik, Galileo Galilei, Johannes Kepler, Christian Huygens, İsaac Newton, Antoine Laurent Lavosier, Andreas Vesaius, William Harvey, Charles Darwin.
HÜDA PAR Genel Başkan Vekili Halef Yılmaz’a göre: “Mesele; laiklik adı altında milletimizin dini olan İslama düşmanlığa sebep olan bütün yanlışların düzeltilmesi” imiş.
Laiklik din dışında, yeryüzündeki bütün insani ve bilimsel olgu, olay ve gerçekleri kapsar. Laiklik, İslam dahil olmak üzere insanlığı dinlerin baskısına karşı korur ve onu özgürleştirir. Laiklik dinleri itibarsızlaştırmadı; dinlerin inanç silahlarını elinden alan laiklik değil bilimdir.
HÜDA PAR Genel Başkan Vekili Halef Yılmaz bilmiyor ya da kabul etmiyor olabilir ama Kopernik devrimi Dünya (yer) merkezli evrenin yerine Güneş merkezli evrenin düşünsel-bilimsel darbesini yaptığından bu yana bütün vahiyler dinsel inancın sınırları içine çekilmiştir. Artık yeryüzü ve insanla ilgili hiçbir olguyu vahiyle açıklayamazsınız. Kutsal Kuran’a da ilham vermiş olan İncil’in Yaratılış bölümü artık zamanaşımına uğramış bir bilimkurgudur. İlk modelin tekrarının tekrarıyla günümüzü Batı bilim ve tekniğinin yaratıcısı olan Batı kültürünü ve Kemalizmi anlayamazsınız. O Kemalizm sayesindedir ki minarelerinde ezan okunmakta camilerinde namaz kılınmaktadır. Nankör olmayın. Örnek alıp taklit ettiğiniz Arap dünyasına bakıp kendinize gelin ve milli olun! Kemalizm Türkün millilik ilkesidir. Ancak milli olmayanlar Kemalizme küfür eder, ey HÜDA PAR’ın genel başkan vekili!
***
Not: 8 Eylül 2024 tarihli ve ARADIĞIMI BULDUM adlı yazıda yer alan “Türklerin kültürü Arap kültürü, dili Arapça olsaydı, Mustafa Kemal Paşa Kurtuluş Savaşı’nı kazansa bile Cumhuriyet Devrimlerini asla yapamazdı!” cümlesi Adonis’ten alıntı değildir. Cümlenin sahibi benim.
1- Bilimsel Devrimin Başyapıtları, Bilim ve Gelecek Kitaplığı
/././
‘Çürüme’ ve ‘alçalma’ -Ergin Yıldızoğlu-
Siyasal İslamın iktidarı pekiştikçe ülke insanı giderek artan oranda kapitalizm öncesi bir “hakikat rejimini” dayatma çabalarıyla, Cumhuriyet kurucu geleneğinin “hakikat rejimini” koruma çabaları arasına sıkışıyor. Böylece etik değerler bulanıklaşıyor, anlamlar zinciri istikrarını, egemen ideolojinin “ana göstergesi” (laiklik) verimliliğini kaybediyor. “Çürüme”, Ataol Behramoğlu’nun deyimiyle “alçalma” işte bu şizofren dünyanın, bir semptomudur!
İKİ FARKLI REJİM
Türkiye’de son yıllarda devletin kamu kurumlarının geçirdiği ideolojik dönüşüme, bu dönüşümün bilgi üretim süreçlerine, toplumsal yapıya yansıma biçimlerine bakınca, “laiklikten” hızla uzaklaşıldığı, “seküler hakikat rejiminin” tasfiye edilmekte, yerine bir “dini hakikat rejiminin” dayatılmakta olduğu görülür.
“Seküler hakikat rejimi”, bilimin, rasyonel düşüncenin ve hukukun egemen olduğu bir düzeni ifade eder. Bu rejimde hakikat, nesnel kanıtlara, bilimsel araştırmalara, akıl yürütmeye dayanır. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu ilkeleri olan laiklik, bu “hakikat rejiminin” temelini oluşturur. AKP döneminde laiklik ilkelerinin, bu ilkelere dayanan hak ve özgürlüklerin sistematik bir biçimde ihlal edilmesi, kamu kaynaklarının dini yapılara aktarılması, “seküler hakikat rejiminin” tasfiye edilmekte olduğunun en net göstergeleridir.
Özellikle eğitim, sağlık ve yargı alanında laiklik ihlallerinin arttığı, bilimsel düşüncenin hızla tasfiye edildiği görülüyor. AKP milletvekili eski savunma bakanı Hulusi Akar’ın eğitimin amacının “Bilgi edinmek değil, Allah korkusunu öğretmektir” sözleri, eğitim sisteminin bilgiye dayalı bir yapıdan dini inançlara dayalı bir yapıya doğru kaymakta, bilimsel hakikatin yerini dini hakikatin almakta olduğunu doğruluyor. Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin “Türkiye, eğitimde sessiz bir devrim gerçekleştirdi” derken işte bu gerçeği vurguluyor.
“Dini hakikat rejimi”, hakikatin ilahi kaynaklardan geldiği, toplumun bu ilahi hakikate göre yönetilmesi gerektiğini savunan bir sistemdir. Türkiye’de bu rejimin yerleştirilmekte olduğu, devlet kurumlarının, siyasetçilerin söylemleriyle daha da netleşiyor. Bu düzende, hakikat artık bilimsel yöntemlerle değil, dini otoritenin, ruhban sınıfının belirlediği çerçeveler içinde üretiliyor. Türkiye’de mevcut siyasi iktidarın dini otoritelere verdiği destek, ruhban sınıfının toplumda, özellikle eğitim alanında genişleyen ve derinleşen etkinliği, varlığı dini hakikatlerin artık yargı, eğitim ve kamu politikalarında belirleyici kaynak olmaya başladığını gösteriyor.
DEVLET VE İKTİDAR
Tarikat ve cemaat yapılarının devlet kurumlarında giderek artan varlığı, bu yapıların devlet kaynaklarıyla beslenmesi, “dini hakikat rejiminin” kurumsal yapıda nasıl bir yer edindiğini gösteriyor. Emniyet Genel Müdürlüğü ve Türk Silahlı Kuvvetleri içinde tarikat ve cemaat yapılanmalarının arttığına ilişkin gözlemler, devletin güvenlik ve savunma politikalarının bile dini referanslarla şekillendiğini düşündürüyor. İktidar gücünü pekiştirmek için dini hakikatleri araçsallaştırıyor. Dini cemaatler, devletin karar alma süreçlerinde etkili olmaya başladıkça, seküler hakikatler ve rasyonel yönetim anlayışları dışlanıyor.
Her toplumda “hakikat rejimi”, o toplumun iktidar yapılarıyla şekillenir, o iktidarı genişletir, yeniden üretir. Türkiye’de akademisyenler, laiklik yanlısı gruplar ve muhalefet, yargı, medya ve eğitim kurumları, “dini hakikat rejiminin” etkisi altında giderek etkisizleşir hatta yeniden şekillenirken eleştirel ve bilimsel düşünce geri plana itiliyor, ruhban sınıfının günlük yaşamı şekillendirme gücü artıyor, giderek kanıksanıyor.
Yargının muhalif kesimleri cezalandırmak için bir araç haline getirilmesi, dini hakikat rejiminin iktidar ilişkileri içinde nasıl kullanıldığını da gösteriyor. Muhalif sesler susturulurken adalet, rejime yakınlık ilkesine göre “dağıtılıyor.”
Başta CHP olmak üzere muhalefet, bu süreci ve yönünü, “bütünlüğü” ile ve nihai hedefi açısından görmekten kaçınıyor; adeta “Ağaçlara bakarken ormanı göremiyor”. Süreç de “kendi seyrinde kesintiye” uğramadan, derinleşerek, yaygınlaşarak, hızlanarak ilerliyor.
/././
Avrupa’nın çıkmaz sokağı -Ergin Yıldızoğlu-
Avrupa Birliği (AB), bir dönem “önlenemez”, “dışında kalınamaz” denen küreselleşmenin, ekonomik, politik hatta kültürel olarak adeta en gelişmiş örneğiydi. Finansal kriz, arkasından kronik ekonomik durgunluk bu görüntüyü bozdu.
Mali, ekonomik, hatta siyasi krizlerle sarsılan AB, ABD-Çin arasında giderek yoğunlaşan ekonomik teknolojik rekabet ortamında, bu merkezlerin gerisinde kalmaya başladı.
Avrupa Merkez Bankası’nın eski başkanı, İtalya’nın eski başbakanı Mario Draghi’nin hazırladığı 400 sayfalık kapsamlı rapor da durumu böyle görüyor. Draghi, raporda, Avrupa’nın ekonomik teknolojik geri kalma riskine karşı, ekonomik büyümeyi, üretkenlik artışını güvenceye alacak, AB’nin rekabet gücünü artıracak, refahını, liberal demokratik modelini koruyacak önerileri içeren kapsamlı bir plan sunuyor.
‘SANAYİ POLİTİKASI’ AMA ZOR…
Raporunda sunulan uzun öneriler listesi içinde özellikle, teknolojik gelişme ve üretkenlik artışı bağlamında, inovasyonun desteklenmesi, riskli ama umut veren yeni projelerin finansmanına devlet katkısı, Avrupa ekonomisinin ölçek avantajının değerlendirilebilmesi için ulusal pazarların parçalı durumunun aşılarak, bütünleştirilmesi gibi gerçekten ilginç konular dikkat çekiyor. Rapor, AB’nin hem uluslararası tedarik zincirlerinde hem de stratejik mineraller ve enerji tedarikinde dışa bağımlılığını azaltmayı amaçlıyor. Kısacası, daha önce aktardığım “yeni bir model” arayışına, Draghi de “sanayi politikaları” (plan, devlet desteği, korumacılık-bu sonuncusunda temkinli konuşuyor), ekonomik, stratejik “bağımsızlık” gibi konulara eğilerek katılıyor. Diğer taraftan bu konulara biraz daha yakından bakınca AB’nin geleceğine ilişkin bir seri başka çok önemli sorun/ engel, belki de bir “Aşil topuğu” belirginleşmeye başlıyor.
Örneğin, Draghi’nin önerilerinin başarısı için AB çapında ortak bir vizyonun benimsenmesi, bu vizyonunun kararlılıkla uygulanması gerekiyor. Ancak Avrupa’nın dağınık ve parçalı siyasi, hukuki yapısı, bir ortak vizyonun benimsenmesine, uygulamak için ortak hareket edilmesine izin vermiyor. Böyle olunca da AB’nin piyasa, ekonomi, teknoloji bağlamında ölçek avantajından, bu ölçeğin içerdiği potansiyellerinden yararlanmak olanaksızlaşıyor.
BİR HEGEMONYA SORUNU
Devletler arası ilişkiler; “eşitlik”, “karşılıklı saygı”, “dostluk” gibi diplomatik söylemlere karşın, pratikte, güç, egemenlik ve bağımlılık ilişkileridirler. Bu ilişkilerin siyasi ekonomik krizlere hatta savaşlara vb., yol açmasını, ancak hiyerarşik bir hegemonya (liderlik, sorun çözme kapasitesi, özendirme ve bunu koruyacak güç) düzeninin kurulması önleyebilir.
Yukarıda dikkat çektiğim o “Aşil topuğu”, AB bir devletler topluluğu olarak şekillenmeye başlamasından bu yana gündemde olan hegemonya sorununun, finansal kriz sonrasında belirginleşen bir emperyalist “merkez-çevre dinamiğine”, Almanya’nın AB çapında kararları belirleme gücüne karşın aşılamadığını gösteriyor. Dahası, Almanya’nın yeniden sınır kontrolleri koymaya başlamasına, Viktor Orbán ve Geert Wilders gibi faşist liderlerin bu karar karşısındaki sevincine, Fransa’da Macron’un, başbakanlığı Barnier’e vererek, faşist LePen’i mecliste “kral yapıcı” konuma yükseltmesine bakınca, AB’de genel eğilimin bir hegemonya altında toparlanma değil parçalanma yönünde olduğu görülüyor.
Draghi’nin raporunun ölü doğmuş olmasının bir nedeni daha var: Bu da 1970’lerde egemen “sermaye birikim rejiminin” (emek süreçlerinin, ücret ilişkilerinin, artı-değer üretim tarzlarının eklemlenmesi) ve onun “regülasyon (kâr oranları düşme eğiliminin karşıt eğilimlerini, devletin de katkısıyla yönetilmesi) modelinin” tükenmesiyle oluşan “yapısal kriz” ile ve bu krizi bir süre için neoliberal küreselleşme ile yönetme çabalarının da 2000’li yıllarda tükenmesiyle ve nihayet, düzenleyici siyasi merkezin, ABD hegemonyasının çözülmesiyle ilgili.
ABD hegemonyası, AB, “kurala dayalı düzen”, hatta enerji rejimi, iklim sistemi, ekonomik, demografik coğrafyalar, “her şey” çözülüyor. “Koşullar mükemmel” ama “özne” tarafında 100 yıl öncesine yönelik melankolik bir nostalji egemen.
/././
İsrail teröründe yeni aşama -Mehmet Ali Güller-
İsrail, Lübnan’da (ve bir kısmı da Suriye’de) büyük bölümünü Hizbullah üyelerinin kullandığı 5 bin çağrı cihazını patlatarak yeni bir terör saldırısına imza attı: 12 kişi öldü, 3 bine yakın kişi yaralandı.
Uzmanlar saldırının nasıl yapılabildiği konusunda üç olasılık üzerinde duruyorlar:
1) İsrail üretim sürecinde, çağrı cihazlarına zararlı yazılım yüklemiş olabilir. Böylece internet olmadan da zararlı yazılım üzerinden bataryayı ısıtıp patlatabilir.
2) Cihazlarda yer alan bir açık üzerinden bataryaların ısıtılarak patlatılmasını sağlayacak bir mesaj göndermiş olabilir. (Örneğin bir telefon markası, yazılımdaki bir açık nedeniyle yabancı karakterli mesajla bataryasının aşırı ısınma problemi yaşamış ve ürünlerini geri çekmişti.)
İSRAİL’İN DESTEKÇİLERİ
3) Ancak tahribat büyüklüğü, batarya patlamasından öte bir duruma işaret ediyor. Dolayısıyla İsrail yine tedarik ya da üretim sürecinde çağrı cihazlarına patlayıcı yerleştirmiş olabilir. (Daha önce 15 gram patlayıcı yerleştirilmiş cep telefonuyla bir Hamas yöneticisine suikast düzenlemişti.)
Her durumda İsrail bu saldırı için ABD’den üretici firmaya kadar bir dizi iç ve dış aktörle işbirliği yapmış olabilir. (Üretici Tayvan firması, çağrı cihazlarının, lisans verdikleri bir Macar şirketi tarafından Budapeşte’de üretildiğini söyledi.)
Peki İsrail, kendi teröründe yeni bir aşama sayılacak bu insanlık dışı saldırıyı neden yaptı?
AMAÇ SAVAŞI BÖLGESELLEŞTİRMEK
İsrail savaşı bölgeselleştirmek istiyor. Bu nedenle İran’ı iki kez kışkırttı. İran’ın diplomatik temsilciliğini vurarak, kendisine saldırmaya mecbur etmeye çalıştı. Bölgesel bir savaş istemeyen İran ise savaş çıkartmayacak düşüklükte ama İsrail’i de vurabileceğini gösterecek büyüklükte, ölçülü bir yanıt verdi.
Netanyahu hükümeti yeniden İran’ı kışkırtabilmek için, bu kez Hamas lideri Haniye’yi vurdu. Haniye, helikopter kazasında ölen İran Cumhurbaşkanı İbrahim Reisi’nin cenaze töreni için İran’a gelmişti. Tahran yönetimi, zamanını ve yöntemini açık tutarak İsrail’e vereceği yanıtı şimdilik bekletiyor.
Netanyahu hükümeti bu nedenle şimdi de savaşı Hizbullah üzerinden Lübnan’a yaymaya çalışıyor. Bu amaçla sık sık Lübnan’a füze saldırısı yaptı. Hizbullah da yine füze saldırılarıyla karşılık verdi. İsrail, ABD’nin de İran gibi bölgesel savaş istemediği şartlarda, savaşı bu yöntemle Lübnan’a yayabilme fırsatına kavuşamadı.
İşte İsrail, çağrı cihazlarını patlatarak düzenlediği terör saldırısıyla, Hizbullah’ın vereceği karşı saldırı üzerinden savaşı Lübnan’a yaymak istiyor. Nitekim hızla Lübnan sınırına bir tümen gönderdi.
KÖTÜLÜK ORGANİZASYONU: İSRAİL
İsrail, çağımızın gördüğü ve belki de göreceği en büyük kötülük organizasyonudur. Bir terör devletidir, soykırımcıdır, kitlesel katliamları ile en büyük insanlık düşmanıdır.
Binlerce yıllık dini metinler ile toprak işgaline en gerici gerekçeler üreten, ırkçı ve dinci anayasası ile kendini seçilmiş halk görüp buradan hareketle Ortadoğu’da Filistinlilere soykırım uygulayan, emperyalist ABD’nin bölgesel karakolu olarak onun askeri, istihbari, siyasi ve ekonomik desteğiyle coğrafyamızda cinayetler ve suikastlar işleyen, 1948’deki kuruluşundan önce terörle başladığı yolda terörle ilerleyen bir büyük kötülük organizasyonudur İsrail...
İsrail’in pervasızlığı ve dokunulmazlığı, ABD’nin gücüdür. Dolayısıyla İsrail’e karşı mücadele, ABD’ye karşı mücadeleden geçmektedir. 75 yıldır İsrail’e karşı bu coğrafyanın çaresiz kalmasının nedeni, Amerikancılık ile İsrail karşıtlığının yapılamayacağıdır.
/././
ABD’nin Kıbrıs-İsrail ekseni -Mehmet Ali Güller-
ABD Güney Kıbrıs ile beş yıllık savunma işbirliğinin yol haritasını belirleyen bir anlaşma imzaladı. Bu anlaşma ABD’nin Güney Kıbrıs’ı adım adım İsrail’le birlikte Avrupa-Kuzey Afrika-Ortadoğu üçgeninde eksen yapma çalışmasının son halkası oldu.
ABD Güney Kıbrıs ile 2018’de Savunma İşbirliği Niyet Beyanı imzaladı; 2021’de Güvenlik Diyaloğu İşbirliği Mekanizması kurdu; Güney Kıbrıs’a 1987’den beri uyguladığı silah ambargosunu Eylül 2022’de kaldırdı; Rum Ulusal Muhafız Ordusu’nu New Jersey Eyaleti Ulusal Muhafızı ile eşleştirerek Devlet Ortaklığı Programı başlattı; 17 Haziran 2024’te stratejik diyalog anlaşması yaptı ve şimdi de “İkili Savunma İşbirliği Yol Haritası” anlaşmasını imzaladı.
ABD İÇİN KIBRIS’IN ANLAMI
Peki ABD Güney Kıbrıs’a neden böylesi bir askeri yığınaklanma içinde? Güney Kıbrıs Savunma Bakanı Vassilis Palmas ile “İkili Savunma İşbirliği Yol Haritası” anlaşmasını imzalayan ABD Savunma Bakan Yardımcısı Celeste Wallender “adayı Avrupa, Kuzey Afrika ve Ortadoğu’nun kesişme alanında güvenli bir liman” olarak niteledi ve Güney Kıbrıs’ın kilit role sahip olduğunu belirtti.
ABD Savunma Bakanlığı’nın Pentagon da anlaşma sonrası yayımladığı açıklamada “Avrupa ve Doğu Akdeniz’in istikrar ve güvenliği ABD ve Güney Kıbrıs için hayati önem taşıyor” dedi.
DEDEAĞAÇ-GİRİT-KIBRIS ZİNCİRİ
Evet, başta da belirttiğimiz gibi ABD Doğu Akdeniz merkezli, Avrupa-Kuzey Afrika-Ortadoğu üçgeninde Kıbrıs-İsrail ekseni oluşturmaya çalışıyor.
Bu ABD’nin Avrupa ile Asya arasına inşa etmeye çalıştığı “yeni demir perde” hedefinin bir gereği. ABD’nin Ukrayna’da “uzun savaş” stratejisini incelediğim makalelerde işaret etmiştim. ABD Arktik Okyanusu’ndan Doğu Akdeniz’e yeni bir demir perde indirmeye çalışıyor. ABD’nin İsveç ve Finlandiya’yı NATO üyesi yapmaya çalışmasının nedenlerinden biri buydu. Böylece Arktik Okyanusu, Baltık Denizi, Ukrayna merkezli Doğu Avrupa, Batı Karadeniz, Batı Trakya ve Ege’den Doğu Akdeniz ile Kıbrıs-İsrail’e bağlanan bir perde.
ABD’nin Batı Trakya’da Dedeağaç, Ege’nin ağzında Girit-Suda ve Güney Kıbrıs’ta askeri varlık gösteren zinciri de işte bu demir perdenin gereği.
ABD’NİN DÖRT AMACI
ABD böylece şu amaçlara ulaşmak istiyor:
1) İsrail’i Güney Kıbrıs’tan da koruyarak güvenliğini artırmak.
2) Güney Kıbrıs’tan Süveyş Kanalı’nın girişini tutmak.
3) Güney Kıbrıs’tan İskenderun Körfezi-Levanten Kıyıları hattını tutmak.
4) İsrail’i Körfez ile Doğu Akdeniz arasında enerji ve ulaşım hatlarının merkezi yapmak.
Güney Kıbrıs sırf Türkiye ve KKTC’ye karşı destek bulmak adına bu projeleri kabulleniyor ancak aynı zamanda güvenliğini de riske atıyor. Çünkü ABD’nin İngiltere’yle birlikte İsrail’i Güney Kıbrıs’tan askeri olarak desteklemesi, adayı İsrail karşıtı kuvvetlerin hedefi haline getiriyor (Nasrallah’ın “Vururuz” açıklaması bu bağlamda anımsanmalıdır.)
NATO ÜYELİĞİ SORUNU
Asıl soru şu: ABD aslında adım adım Güney Kıbrıs’ı NATO üyeliğine mi hazırlıyor?
Ankara’nın AB kapısında Annan Planı savunma hataları Güney Kıbrıs’ı AB üyesi yaptı. Ankara’nın “stratejik hedefimiz AB üyeliği” körlüğü Güney Kıbrıs’ı Doğu Akdeniz’de önemli bir aktör haline getirdi. Ankara’nın 2018’den beri izleyici konumunda kalması, ABD’nin Güney Kıbrıs ile adım adım ilişkilerini derinleştirmesine neden oldu.
Ankara böyle devam ederse, ABD’nin Güney Kıbrıs’ı NATO üyesi yapma baskısıyla da karşılacaktır.
Peki bu süreç karşısında ne yapılmalı? Üzerinde duracağız ama bugünlük “elbette bir bütünlüklü strateji belirlenmeli” demekle yetinelim.
(Cumhuriyet)
