Birdenbire yükseldi, ülkenin en büyük ve en zengin örgütünün başına atandı. Diyanet İşleri Başkanıdır. 'Nasıl oldu' diye sormayın, cevabı yazıdaki görseldedir.
Öyle profesör titrini falan görünce hiç olmazsa elle tutulur bir konuda uzmanlığı var sanıyor insan. Önce Sakarya İmam-Hatip Lisesi'nden, sonra Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nden mezun olmuş. “Kur’an’daki Tekrarlar” isimli teziyle yüksek lisansını, “İlâhî Dinlerde Melek İnancı” isimli teziyle doktorasını tamamlamış. Uzmanlığı bir kitaptaki tekrarlardan ve meleklerden ibaret. Tekrarda ve meleklerde bilim veya uzmanlık bulamıyoruz, yoktur.
Dolayısıyla bilim insanı veya akademisyen değil “ulema” sayabiliriz. Din bilgilisidir. Bununla birlikte din bilgilisinin dini bilmesi şart değildir. Tekrarları saymak ve meleklerin cinsiyeti üzerine uzmanlaşmak yeterlidir. Tipik bir ulema ile karşı karşıyayız.
Birdenbire yükseldi, ülkenin en büyük ve en zengin örgütünün başına atandı. Diyanet İşleri Başkanıdır. “Nasıl oldu” diye sormayın, cevabı yazıdaki görseldedir. Tanrısı bu kutlu karşılaşmayı ayarlayarak kendisine “yürü ya kulum” demiştir.
Bununla birlikte hakkında bilmediğimiz birçok şey var. Mesela hangi tarikata yakın olduğunu bilmiyoruz. Halbuki ulemayı tarikatsız düşünemeyiz.
Hakkında yazılanlara göre Fethullahçıların kurduğu “Kültürlerarası Diyalog Platformu”nda, kısası KADİP’tir, yönetim kurulu üyeliği yapmış. Aynı tarikata yakın olduğu gerekçesiyle kapatılan “Kimse Yok Mu Derneği”nin çağrısına cevap verip toplantılarında boy göstermiş. Aynı tarikatın “aydın tavlama gösterisi” olan Abant Toplantıları’na da katılıp değerli fikirlerini sunmaktan geri durmamış. Ancak bunlarla birlikte Fethullahçılığını gösteren açık bir işaret yok. AKP’nin etrafında bulunup da bu tarikata bulaşmayan kim var ki? O kadar Fethullahçılık kadı kızında da bulunur!
Ama belli ki tarikatların tamamına karşı çok hassas. "Tarikat" yerine "irfan mektepleri" demeyi tercih ediyor. Uşşaki tarikatı şeyhinin bir çocuğu tacizinin ardından "Vatana-millete hizmet eden nice insanın yetişmesine katkıda bulunan örnek ve önder şahsiyetler, gruplar, STK'lar, irfan mektepleri asla zan ve töhmet altında bırakılmamalıdır. Bilakis iyi işler yapanlar korunmalı ve her zaman desteklenmelidir" demişti. Hepsinin destekçisidir. İrfanı, tarikatların irfanına uygundur.
***
“İlim”ine gelince… Doktora tezi basılmış haldedir. Basılırken bir başlık daha eklenerek “Melekler Alemi / İlahi Dinlerde Melek İnancı” haline dönüştürülmüş. Hikâye ilimlerin en karanlık yerinde geçmektedir anlayacağınız. O karanlıkta “Melekler Alemi” olmaz mı? Niye olmasın?
“Alem” arka kapak yazısında şöyle anlatılıyor: “Melekler henüz ilk insan Hz. Adem yaratılmazdan önce dünya sahnesinde idiler. İnsan denen varlığı ilk olarak Hz. Adem ile tanımışlardı.” Kaynak? Ulemanın yazdığı diğer kitaplar!
Kitaba ulaşamadım ama Diyanet Vakfı yayını “İslam Ansiklopedisi’ndeki “melek” maddesi bekleneceği gibi Ali Erbaş tarafından yazılmış. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisinde geniş bir alıntısı yayınlanmış. İslam Ansiklopedisi’ndeki maddenin genişletilmiş halidir. Başka halini bulamıyoruz. “Ruh, melek, cin, şeytan gibi isimler verilen bu varlıkların benzer yönleri olduğu gibi farklı özellikleri de bulunmaktadır. Melekler güçlerini daha üstün bir kaynaktan alan, dolayısıyla bağımsız olmayan, görevlendirilip yollanan, kendilerini gönderen yüce kudretle gönderildikleri insanlar arasında aracı olan iyi nitelikteki ruhanî varlıklardır.” Böyle başlıyor. “Bâbil dininde hem melekler hem cinler vardır. Bâbil’de ve Asur’da tanrılarla insanlar arasında sürekli bir ilişki kurulmaktadır. Her ferdin kendisine ait, biri önden, diğeri arkadan yürüyen veya biri sağında, diğeri solunda olan iki koruyucu meleği bulunur.” Demek, kaynağı Babil-Asur inançlarıdır. Tek tanrılı dinler oradan alıyor, tekrarlamakla yetiniyor. Apaçık Senkretizm’dir.
Bizi ilgilendiren yönü şu: “Büyük melekler” Yahudilikte sıralıdır. Uriel, Raguel, Rafael, Mihael, Gabriel, Sariel ve Jeremiel’i biliyoruz. Bunun ötesinde “binlerce binler” ve “on binlerce on binler” söz konusu olduğundan saymaya kalkmıyoruz. Bu kadar çok olunca büyükleri ayırıp diğerlerini görmezden gelmek kaçınılmazdır. Dört büyük İslamiyet’te de sayılmış; Cebrâ-il, Mikâ-il, İsraf-il ve Azra-il olarak biliyoruz. Sonlarındaki “il”, “el” ve haliyle “ilah”ın Arapçadaki karşılığıdır. Hepsi birlikte ilah veya tanrı demektir. Melekler düşmüş tanrılardır. Paganizm düşünce onlar da düşmüş sayılmışlar, düşük tanrılar olarak baş tanrıya yardımcı yapılmışlardır. Kendilerini “tek tanrıcı” sayan dinlerde varoluşlarını sürdürmektedirler. Yalnız bu bilgiyi, Ali Erbaş’ın bilimsel çalışmasının özetlerinde bulamıyoruz, genişine bakarız. Şimdilik bildiğimiz sınırsız “Melekler Alemi”nde olduğumuzdur.
***
Beki İkala Erikli, vaktiyle burada adı geçen meleklerle insanlar arasında bağ kurmaya adamıştı kendini. Bu konuda pek çok kitap da yazmıştı. Yardıma muhtaç olanlara meleklerin yardım etmesi için ücreti mukabili aracı oluyordu yanı sıra. Birkaç yıl önce meleklerle buluşturduğu bir müşterisi tarafından öldürüldü. O da Ali Görmez gibi “Melekler Alemi”ne karıştığına inanıyordu. “Bilimsel düzeyleri” eşittir.
Fakat Erikli, kendi alemi dışındaki alanlarda laf etmezdi. Melekleri bildiğine ve daha fazlasını bilmesine gerek olmadığına inanıyordu. İnançla tartışamazsınız. Sonuç itibariyle, sağa sola yardıma gönderdiği melekler onu dramatik bir sondan koruyamadı. Bu kadarını söyleyebiliriz.
Ali Erbaş ise akademisyen olduğundan her konuda bilgi sahibi olduğunu sanıyor. "İslam'ın 'yaratılış' fikrine karşı alternatif bir varoluş modeli iddiasıyla ortaya çıkan, bilimsel bir realite gibi kabul edilip sıkça gündeme getirilen her türlü düşünce ve ideoloji tepkiseldir, rasyonel açıdan da problemlidir" dedi geçen gün. Aklı sıra Darwin’i yalanlıyordu. Dayanağı ne? Melek uzmanlığı ve kitaptaki tekrarlar! Darwin’in evrim teorisinin “İslam’ın yaratılış fikrine alternatif bir varoluş modeli” olduğunu da böylece öğrenmiş olduk. Tekinsiz melekler aleminde her şey mümkündür…
"Din ile bilim arasında bir ayrışma söz konusu değildir" dedi ki bir de bu konuda haksız sayılmaz. Ayrışma olması için önce birleşme olması gerekir. Din ve bilim hiç birleşmemiştir. “Melekler Alemi”ni saymazsak tabii!
***
“Almanya'nın başkenti Berlin’de bölgenin merkezi camilerinden biri olan Mevlana Camii’ne sabah namazı vaktinde Alman polisleri tarafından yapılan baskında hassasiyetlerimiz ve kutsallarımız hiçe sayılmıştır. Bu nefret dolu tutumu şiddetle kınıyorum. Özellikle Avrupa’da İslam düşmanlığı üzerinden üretilen nefret dilinin resmi makamlar tarafından da desteklendiğine şahit oluyoruz. Müslümanlara yönelik yapılan bu ayrımcı ve saygısız muamele hiçbir bahane ile kabul edilemez!” Bu da yakınlardaki bir açıklaması.
Peki Almanya’daki olay ne? Cami görevlileri devletin Korona yardımları toplayıp başka hesaplara aktarmış. Yani Alman Devletini dolandırmışlar. Şaşılacak bir yan yok. Camiler etrafında yolsuzluk olayları on yılların sorunu. Mesela 2013’te Almanya’da, Kuzey Ren Vestfalya Eyaleti’nin Türk kökenli Uyum ve Sosyal İşler Bakanlığı müsteşarı Zülfiye Kaykın’a, “Camiye yapılan yardımları başka hesaplara aktarmaktan” ceza kesildi. Sözü edilen miktar 4.9 milyon euroydu. Kaykın bu görevine Diyanet İşleri Türk-İslam Birliği’nin (DİTİB) temsilcisi olarak atanmıştı. Millî Görüş soruşturmaları, Deniz Feneri gibi pek çok vaka camilerin insanları soymak için kullanılmasının bir gelenek haline geldiğini gösteriyor.
Yani bu konuda da herhangi bir tepkiye mahal yok. Aklı başında, meleklere ve cinlere karışmamış bir Diyanet başkanının bu tür olayların arkasından sorabileceği tek soru camilerin etrafında bu kadar çok hırsızın-uğursuzun neden ve nasıl toplandığı olmalı.
Dinleri var fakat ahlakları yok. Çağın hastalığıdır. Bilime düşmanlık, gerçeklere sırtını dönme, tarikatları destekleme, cehalet, kafa karışıklığı, yolsuzluk, yobazlık, ölçüsüzlük ve ahlaksızlık belli ki birbirinden beslenerek büyüyor.
***
Diyanet İşleri Başkanlığı, Cumhuriyet’in ilanından bir yıl sonra kuruldu. İslâm dininin inançları, ibadet ve ahlâk esasları ile ilgili işleri yürütmek, din konusunda toplumu aydınlatmak ve ibadet yerlerini yönetmekle görevlendirildi. Anayasaya göre, laiklik ilkesi doğrultusunda, bütün siyasî görüş ve düşünüşlerin dışında kalarak ve milletçe dayanışmayı ve bütünleşmeyi amaç edinerek, özel kanununda gösterilen görevleri yerine getirmekle yükümlü.
O ise halka kılıç gösteriyor, Cumhuriyetin kurucusuna lanet okuyor, kadınlara ayar veriyor, çocuklara erken evliliğin yollarını gösteriyor, LGBT’leri lanetliyor. Bilimi tarif etmeye, Darwin’i yalanlamaya kalkışıyor.
Koltuğunu devraldığı Diyanet İşleri Başkanı giderayak şöyle demişti; “Din-siyaset ve din-ticaret ilişkisine bir sınır getirilmeli. Dini her işe koşuyoruz, dini duyguları her alanda geçer ölçü yapıyoruz; sonunda din yoruluyor, din algısı tahrip oluyor.” Uyarısı yerindedir. İnancını her yere sokarsan kirlenir. Temizlemenin de imkânı yoktur. Din, tarihinin hiçbir döneminde bu kadar dünyevi bir şeye dönüşmemişti.
Anlatılan Kılıçlı Ali Paşa’nın maceralarıdır. Laik Cumhuriyet meleklere karıştı, patavatsızlığı bundan kaynaklanıyor. Ancak dokuz canlıdır Cumhuriyet, düştüğü yerden kalkar, doğrulur. O zaman halka karşı salladığınız o kılıcı nereye koyacağınızı şaşırırsınız!
Orhan Gökdemir / SOL
