Akın Gürlek davasında savunmasını yapan İmamoğlu'na savcıdan 'Bana bakarak konuşma' çıkışı: Yasak mı?-Can Öztürk-
Tutuklu İBB Başkanı ve cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu, İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı Akın Gürlek'i 'tehdit edip hedef gösterdiği' iddiasıyla yargılandığı davada 3'üncü kez hâkim karşısına çıktı. İmamoğlu hakkında 7 yıl 4 aya kadar hapis cezası ve siyasî yasak talep ediliyor. Bu duruşmada karar çıkması bekleniyor. İmamoğlu, salonda alkışlarla ve 'Cumhurbaşkanı İmamoğlu' sloganlarıyla karşılandı. İmamoğlu, ailesine ve kendisini desteklemeye gelenlere el salladıktan sonra sol yumruğunu havaya kaldırdı. İmamoğlu, savunmasını yaparken savcı, "Bana bakarak konuşmayın" dedi. Savcının sesinin yükselmesine ve uyarısına karşılık olarak İmamoğlu, "Savcıya bakarak konuşmak yasak mı? Bakmaya da meraklı değilim” yanıtını verdi.
İmamoğlu'nun 'Akın Gürlek' davasında karar duruşması bugün: Yargılama sürecinde neler yaşandı?
Silivri'deki Marmara Kapalı Ceza İnfaz Kurumu içindeki mahkeme salonunda görülen duruşmayı izlemeye CHP lideri Özgür Özel, CHP İstanbul İl Başkanı Özgür Çelik, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanvekili Nuri Aslan, CHP Genel Başkan Yardımcıları Gül Çiftçi, Aylin Nazlıaka ve Suat Özçağdaş, CHP Grup Başkanvekili Gökhan Günaydın, CHP İstanbul Milletvekili Ali Gökçek, CHP Diyarbakır Milletvekili Sezgin Tanrıkulu, CHP PM Üyesi Berkay Gezgin, CHP'li ilçe belediye başkanları, TİP Genel Başkanı Erkan Baş, Dilek ve Selim İmamoğlu, Türkiye Barolar Birliği Başkanı Erinç Sağkan, İstanbul Baro Başkanı İbrahim Kaboğlu katıldı.
Fotoğraf: Can Öztürk / T24
İmamoğlu'nun savunması
Cumhurbaşkanı adayı İmamoğlu, savunmasına "Konuşmam hayat kadar kısa olacak" diyerek başladı ve şu şekilde devam etti:
"Mütalaaya karşı beyanda bulunmadım aslında sadece o güne dair yorumlarımı sizlerle paylaştım. Uygun görürseniz konuşacağım. Hayat kısa zaten. Hayat kadar kısa olacak konuşmam. Burada bulunmamızın sebebi sadece bir panelde söylenecek sözler ile sınırlı kalabilecek değil. Türkiye’nin dönüm noktasında yargılanmamızı bile olması gereken mahkemede yapamıyoruz. Her şey olağanüstü gelişiyor. Geçen duruşmada duygularımı ifade ettiğim konuşmamamı etrafımızdaki riskler karşısında iktidarın da tabiri ile 'İç cephenin güçlendirilmesi gerekiyor. Bundan başka bir yol yoktur' diyerek sözlerimi bitirmiştim. Bu sözlerimin üzerinden 1 ay bile geçmeden olumlu sonuçlar beklerken tam tersi yönünde ilerlemesinin hayal kırıklığına uğrattığını söylemeliyim.
Alelacele ve telaşla yeni iddianemeler ortaya çıkıyor. 18 yaşındaki bir Ekrem hakkında yaptığım bir işlem nedeniyle işlem yapıyorlar. Ben sordum 17 yaşında ne yapacaksınız diye. ‘Vasini çağıracaktık’ diyorlar. Doğru mu diyorlar bilmiyorum.
12 şehit veriyoruz. Şehitlerimizi nasıl verdik bunu bile sorgulayamıyoruz. Hiçbir şey yokmuş gibi mangalda kül bırakmayan kişilerin çıtı çıkmıyor. Bir LGS sınavında bile adaleti sağlayamama seviyesine geldiğimiz bir cenderenin içerisindeyiz
Marttaki operasyonların üzerine ekonomik olarak çok büyük sıkıntıların içerisinde olduğumuz bir döneme girdik. Hukuki düzeni güçlü, hukukun üstünlüğünü uygulayan yarının nesillerini yetiştiren ülkelerin kazanacağını biliyoruz. Ancak bir uydurma stratejilerle ‘Ben ekonomistim’ diyerek yöneten bir kişinin yaşattıklarını çekiyoruz. Dünyanın en büyük faizini veriyoruz, yüzde 46. Böyle bir ülkede yüzde 60’ları bulan maliyetlerde biz buradayız. Bu ülkedeki sanayici, çiftçi üretemiyor. Konkordato ilanlarıyla rekor kıran bir ülkedeyiz. Bu büyüyen kriz özellikle milletimiz içerisindeki gelir dağılımındaki adaletsizlik, asgari ücretin açlık sınırının altında kaldığı bir ülkede biz neler ile uğraşıyoruz."
Mahkeme başkanı İmamoğlu'nun sözlerini böldü: Bütün olay bunlarla alakalı!
İmamoğlu’nun ekonomi hakkındaki sözlerini mahkeme başkanı böldü. İmamoğlu, “Bitiriyorum, izin verin. Zaten bütün olay bunlarla alakalı. 20 saniyede bir iddianame yazılıyorsa bütün olay budur” dedi
Savcı ve İmamoğlu arasında 'Bana bakarak konuşma' gerginliği!
Savcı “Bana bakarak konuşmayın” diye İmamoğlu’na tepki gösterdi. Savcı, İmamoğlu’na sesini yükseltti. İmamoğlu, mahkeme başkanına “Savcıya bakarak konuşmak yasak mı? Bakmaya da meraklı değilim” diyerek tepki gösterdi.
"Terörsüz Türkiye diye tariflenen bu süreç bizim için çok önemli"
İmamoğlu, gerginliğin ardından savunmasına şu sözlerle devam etti:
"Burada özellikle şu soruyu not olarak düşelim; ya adalet ya sefalet. Adalet yoksa kıtlık var sefalet var. 4 ay içerisinde İmamoğlu’na karşı yürütülen operasyonlar nedeniyle buradayız. Milletimiz gidip daha dün kurulan ülkelerin kapasında vize için beklemesin. İtibar budur. Türkiye’nin küresel konjonktürünü yerine getirine getirmek yükümlülüğümüzdür. Yarınlar da bizim. Bu sesimizi yazıyla beraber okuyacak kişilere sesleniyorum zor günlerden geçiyoruz. Terörsüz Türkiye diye tariflenen bu süreç bizim için çok önemli. Bizler yurtta barış dünyada barış ilkesini sürdüreceğiz.
Tarihimiz barışçıl siyasetin güçlenmesi için attığımız adımlarla doludur. Ancak ne zaman koltuğu tehlikeye girse millete karşı cephe alanların samimiyetini sorgulamaktan geri durmayız. Orta Doğu’da adeta bir kutup yıldızı gibi parlayacak bölgeyi barışa ulaştıracağız.
MHP ve DEM Parti'ye seslendi
MHP ve DEM Parti’ye sesleniyorum. Bu süreci kendi ikballeri için gören akıldan kendinizi ayrıştırın. Sürecin şeffaf, katılımcı kucaklayıcı olması konusunda ciddi adımlar atmalısınız. Nitelikli çoğulculuk için adımlar atılmalıdır. Tarihi adımların sonuçlanması için hukuk dışı uygulamalardan kayyımlardan uzaklaşılmalıdır. Siyaset buradan ikbal aramasın. Burası bir mahkeme salonudur, siyasetin buraya etki etmemesi gerektiğininin altını çizmek istiyorum.
"Ben yargının siyasete aparat yapılmasıyla mücadele ediyorum"
Avukat İlkiz'den İmamoğlu'nun sözünün kesilmesine tepki: Kime bakarak konuşacağıma ben karar veririm
İmamoğlu'nun avukatı Fikret İlkiz, savcının ve mahkeme başkanının İmamoğlu’nun sözünü kesmesine tepki göstererek savunmasına şu sözlerle başladı:
"Heyetinizi görmek istiyorum ve sizlere hitaben bir savunma yapmak istiyorum. Ayrıca savunmayı yaparken kime yapacağıma kime bakacağıma ben karar veririm. Sanık savunma yaparken araya girilmemesini rica ediyorum. Eğer herhangi bir şekilde bir yanıtla karşılaşırsak ben de uyarımı yaparım.
İmamoğlu’nun ilgili konuşmalarının bant çözümleri eksik olarak zapta geçiriliyor. 'Hakkımdaki iddianameyi içime sindiremiyorum' dedi. Size neden zindandan geldiğini de sordu.Şundan da bahsetti; 'Biz yargılanmıyoruz, direkt cezalandırılıyoruz' Bunlardan bahsetmeden savunma yapmak mümkün değil. Niye bunları tekrar tekrar söylüyorum. Dönüyorum davaya, iddianameye, OdaTV yayınlarına. Savcılardan birisi OdaTV’yi izliyor. Sadece OdaTV’de yer alan bir durum iddianameye işleniyor.
Mehmet Pehlivan'ın tutukluluğuna tepki
Birkaç satırdan 3 suç çıkardınız hakaret, terörle mücadelede görev almış kişileri hedef gösterme ve tehdit olduğunu söylediniz. Ekrem İmamoğlu CHP Gençlik Kolları Başkanı Cem Aydın’ın gözaltına alınmasına ilişkin olarak birkaç şey söyledi. ‘Çağrıldığı zaman gelen kişilerin evini basıyorsunuz. Böyle bir muamele yapıyorsunuz. Elinizden ne geliyorsa yapıyorsunuz. Bu zihniyeti söküp atacağız’ dedi. Savcılığa avukat Mehmet Pehlivan dahil avukatlarıyla birlikte gitti. Kendisi size verdiğim belgeyi imzalayamadan içeri atıldı. Eğer olsaydı size verdiğim yazılı savunmayı imzalayacaktı.
Çok mağdur kişinin ismi Resmi Gazete’de yayımlanan HSK kararnamesinde. Terör örgütlerinin hedefine mi koymuş oluyor bu kişileri. Ceza davalarında eleştirilen kişileri bu şekilde anlatmak delildir diyebilirsiniz. O zaman biz herhangi bir savcının yaptığını bir bir sıralarsak, bunlar hakkında haber yazarsak bu kamuoyunu aydınlatmak mıdır, yoksa hedef gösterme midir? Bir haber yayımladık. 'Yasadan üstün savcı' başlıklı bir haber çıkıyor Cumhuriyet gazetesinde hem de tam sayfa. Bununla ilgili ne yapılır hemen dava açılır. Ama aynı savcıyla söyleşi yapıldı.
Çağırdılar Mehmet Pehlivan'ı gitti, tutukladılar. O zaman ev baskınlarına ne gerek vardı. İmamoğlu buradaki konuşmasında ‘Bizim gözümüzü korkutacaksanız bunlar bizi korkutmaz’ diyor."
Erdoğan'ın 98 yılındaki konuşmasına atıf: Şaşmaz ve değişmez adalet ilkelerine inanıyoruz
Av. İlkiz, savunmasında Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı iken 1997’de Siirt’teki bir mitingde okuduğu şiir nedeniyle 1998 yılında aldığı hapis ve siyasi yasak cezası sonrası yaptığı konuşmayı alıntıladı. İlkiz şu ifadeleri kullandı:
"Bundan 27 yıl önce bir belediye başkanı neler dedi? Eviniz basıldı mı? Kaldığınız cezaevinin koşulları nasıldı? O belediye başkanı ne dedi bakalım...
'Her şeyden önce bugün kendi ülkemde böyle bir konuşma yapmak zorunda kaldığım için üzgün olduğumu belirtmek istiyorum. Çünkü güneş gibi açık hakikatleri savunmak zorunda olmak, bir insan olarak beni üzüyor. Fakat bilinmelidir ki üzüntüm kişisel bir üzüntü değildir. Bu ülkenin başına getirilenlere üzülüyorum. Mafyalaşmanın, çeteleşmenin, kokuşmuşluğun dibe vurduğu bir ortamda; benim yolsuzluktan değil, cinayetten değil, kul hakkı yemekten değil, sadece ve sadece okuduğum bir şiir nedeniyle ceza almam, beni değil, sadece bu ülkenin hukuk anlayışını küçültür. Bu ceza milyonların bana olan güvenini değil, adalete olan güvenini sarsmıştır. Yargının üzerine siyaset gölgesinin düştüğünü uzun zamandan beri, kapatılan partilerden, içeri tıkılan düşünce ve siyaset adamlarından, aydınlardan, gazetecilerden dolayı zaten biliyorduk.
Siyasi rakiplerimiz ve kendilerini iyi bilen güç ve çıkar odakları, seçim sandıklarında karşımızda duramayacaklarını, önümüzü kesemeyeceklerini iyiden iyiye anlamış olmalılar ki böyle bir yola başvurdular. Bu odaklar, ne yazık ki hepimizin ihtiyacı olan hukuku, kendi küçük ve çıkarcı düşüncelerine alet etmekte bir sakınca görmediler. Adalet gün gelecek yargıyı siyasallaştıranlara da lazım olacaktır. Tarih boyunca bu hep böyle olmuştur. Çünkü biz şaşmaz ve değişmez adalet ilkelerine inanıyoruz. Çünkü biz kamu vicdanı denen ve asla yanıltılamayan değerin farkındayız.
Adalet! Evet, adaletten bahsediyorum. Toplumdaki ortak paydalardan en önemlisi olan adalet duygusunu yaraladığınız zaman, yalnızca haksız mahkûmiyetlere yol açmış olmazsınız. Bu ülkenin hukuki geleceğini, bu milletin vicdanını da yaralamış ve kanatmış olursunuz. Bu kararı ve düşünce özgürlüğü kapsamındaki diğer yanlış kararları kendi çocuklarınıza izah edemezsiniz. Yaşadığımız dünyaya izah edemezsiniz.’
Akın Gürlek'in avukatı Adır'ın söz hakkı talebi reddedildi: Burası belediye meclisi değil!
Mahkeme başkanı söz almak isteyen Akın Gürlek’in avukatı Abdullah Adır’a söz hakkı vermediğini söyledi. Söz almak için ısrar eden ve “Yanıt hakkı doğdu” diyen Adır’a mahkeme başkanı “Burası belediye meclisi değil” diye tepki gösterdi.
İmamoğlu'ndan 'yargı tacizi' vurgusu
“Yargı tacizi altında olan bir kişi olarak yoğun bir saldırı altında olduğumun altını çizeyim” diyen İmamoğlu’nun son sözünü mahkeme başkanı CD kaydının yenilenmesi gerektiği için durdurdu.
Konuşmasına devam eden İmamoğlu, şunları söyledi:
"Son söz benim için uygun bir kavram değil. Hiçbir zaman sözün bittiği yerde olmayız. Yargı tacizine uğrayan biri olarak yoğun bir saldırı altındayım. Mahkemenin esas çatısı altında değil de Silivri’ye nakledilmiş şekilde göçebe bir yargılama var. Ahmak davası var. 2 yıl 7 ay 15 gün hapis ve siyasi yasak kararı verildi. 3 yıldır istinaf mahkemesinde bekliyor. Türkiye yargı tarihinde olmamış biçimde Beylikdüzü davasında 5 kez mütalaa vermeyen bir yargı makamı ile karşı karşıyayım. Diğer davalarımda savcılık makamı ortada yok. Bu davada ise savcı benim savunmama müdahale etti. Burada sizinle ilgili önemli bir şey söyleyeceğim. Belki medyayı takip etmiyorsunuz. Bunları benden duyun istiyorum.
"Savcı bana kaşlarını çatarak bakmasın, işlemez"
Ben vah memleket vah demek istemiyorum. Bu mahkemenin bu silsileye dahil olmasını istemiyorum. Murat Çalık kardeşimin tahliye olmasını istiyorum. Oradan oraya sevk ediliyor. Yeter, yeter! Burada savcı bana kaşlarını çatarak bakmasın işlemez çünkü. Ben bu cennet vatanda 1 kişi için tehditim. O da ben değil milletin tehdit ettiği bir kişi. Sandıkta 4 kere yendim 5. kez yeneceğim için tehdidim!"
Duruşmaya 45 dakika ara verildi.
***
LGS'de şaibe iddiası - İyi Partili Turhan Çömez okul isimleri verdi, tam puan alan öğrenci sayılarına işaret etti; "Bu koku değil kokuşmuşluk hali!"
İyi Parti Grup Başkanvekili ve Balıkesir Milletvekili Turhan Çömez, Liselere Geçiş Sistemi (LGS) sınavına ilişkin şaibe iddiaları tartışılırken sosyal medya hesabından çarpıcı bir paylaşımda bulundu. Sınav esnasında soru kitapçığının paylaşılmasıyla başlayan ve 719 çocuğun tam puan almasıyla süren tartışmaların nabzı, İyi Partili Çömez’in Bursa’daki bir hatip okulunda 36 öğrencinin sıfır hata ile 500 tam puan aldığını ortaya koymasıyla arttı. Çömez, benzer durumların Antalya ve Trabzon’daki iki okulda daha yaşandığına işaret etti; sınavın iptal edilmesi için çağrı yaptı.
LGS sınavı esnasında soru kitapçığının bazı WhatsApp gruplarında PDF şeklinde paylaşıldığı ortaya çıkmıştı. Bursa’da yaşanan bu örneğin benzerlerinin başka illerde de yaşandığı öğrenilmişti. Milli Eğitim Bakanlığı iddiaları reddederken İyi Partili Çömez, bugün sosyal medya hesabından çarpıcı bir iddia ortaya attı. Çömez ayrıca, “Sınava giren 963 bin 142 öğrenciden 500 tam puan alanların oranı da % 0,07” bilgisini paylaştı.
Paylaşımına “Daha bitmedi” diyerek devam eden Çömez, iki okul daha örnek gösterdi:
“Antalya Kepez Mahmut Celalettin Ökten Anadolu İmam Hatip Lisesi’nde sıfır hata ile 500 tam puan alan 6 öğrenci var. Aynı şekilde Trabzon Mahmut Celalettin Ökten Anadolu İmam Hatip Lisesi’nde 4 öğrenci 500 tam puan almış. Yani 3 ‘Mahmut Celalettin Ökten İmam Hatip’te’ toplam 46 öğrenci kusursuz bir performans sergilemiş. Geri kalan 3500 İmam Hatip’te ise sadece 17 öğrenci 500 tam puan alabilmiş.”
“Bu koku değil kokuşmuşluk hali!” diyen Çömez, “Bu üç okuldaki yöneticileri ve öğrencileri sorgulayın, pisliğin ne kadar derin olduğunu göreceksiniz” diyerek Milli Eğitim Bakanlığı’na seslendi. Çömez, LGS’nin iptali için çağrıda bulundu.
(https://www.dailymotion.com/video/x9mxpmk)
***
Muharrem İnce ile Bakan Tekin arasında LGS kavgası: "Geri zekâlıya anlatır gibi anlatıyoruz"; "Akılsız, düzeysiz ve Tekinsiz Yusuf"
Şam’a bağlı tanklar Süveyda’ya girdi: İsrail uçakları vurdu, ateşkese rağmen Şam güçleri ile Dürzi kuvvetler arasında çatışmalar sürüyor -Namık Durukan-
Suriye'nin güneyinde Dürziler ile Arap aşiretleri arasında başlayan Şam’a bağlı güçlerin müdahalesi sonrasında merkezi ordu güçleri ile Dürzi savaşına dönüşen çatışmalar Süveyda ve Dera bölgelerinde ateşkese rağmen şiddetlenerek sürüyor. Tank ve ağır silah desteğinde Süveyda kent merkezine giren Şam silahlı güçleri İsrail savaş uçakları tarafından vurulmaya başlandı. İsrail savaş uçakları, birçok cephede tank ve ağır silahlarla hareket halindeki merkezi ordu güçlerini bombaladı. Suriye İçişleri Bakanlığı, tarafların talebi üzerine bölgede ateşkes ilan edildiğini ve Süveyda kent merkezindeki tankların geri çekilmeye başladığını açıkladı. Dürziler Topluluğu Ruhani Lideri Şeyh Hikmet El Hicrî, Şam güçlerinin Süveyda’ya girişine onay verildiğine dair yayınlanan bildirinin baskı altında hazırlandığını ve gerçek iradelerini yansıtmadığını belirterek, taraftarlarına “Direnin” çağrısı yaptı.
Dürzi ruhani liderliği önce “Silah teslim et” açıklaması yaptı
Dürzilerin yönetim merkezlerinden biri olan Süveyda kent merkezi ve çevresindeki Dürzi silahlı gruplarına karşı kapsamlı operasyonlar başlatan merkezi Şam yönetimine bağlı silahlı güçler, tank ve ağır silah desteğinde şiddetli çatışmaların ardından kent merkezine girdi. Kent merkezi ve çevresinde şiddetli çatışmalar sürerken Dürzi toplumunun ruhani liderliği, Suriye İçişleri ve Savunma Bakanlıklarına bağlı güçlerin kent merkezine dönüşünü memnuniyetle karşıladıklarını açıkladı.
Dürzi Ruhani Liderliği tarafından yayımlanan açıklamada, "Parçalanmanın, kan dökülmesinin ve düzensizliğin önüne geçmek için devletin güvenlik ve askeri kurumlarının kente dönmesini olumlu karşılıyoruz" denildi. Açıklamada, Süveyda'daki silahlı grupların, devlet güçlerinin ilerleyişine karşı çıkmamaları ve silahlarını İçişleri Bakanlığına teslim etmeleri gerektiği vurgulandı.
Ardından Savunma Bakanı “ateşkes” ilanı yaptı
Bu gelişme sonrası Suriye Savunma Bakanı Tümgeneral Merhef Ebu Kasra, X sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda, şehirdeki kanaat önderleri ve ileri gelenlerle varılan anlaşma doğrultusunda ateşkesin ilan edildiğini açıkladı. Kasra, "Şehirdeki tüm askeri birliklerimize ateşkes uygulanması talimatı verilmiştir. Ancak yasadışı silahlı gruplar tarafından herhangi bir saldırı durumunda, yalnızca ateş açılan kaynaklara karşılık verilecektir” dedi.
Ateşkes sonrası operasyonların sona ermesi ile Suriye ordusunun Süveyda’dan çekilmeye başladığı açıklandı. Savunma Bakanı Kasra, kent merkezindeki mahallelerin iç güvenlik güçlerine devredileceğini, asker ve polisinin ise sivilleri korumak ve genel düzeni denetlemek amacıyla bölgede kalmaya devam edeceğini açıkladı. Ateşkes sonrası ise tırlara yüklü tankların Şam'a doğru yola çıktığı belirtildi.
“Bildiri şiddetli baskı altında yazıldı”
Dürziler Topluluğu Ruhani Lideri Şeyh Hikmet El Hicrî, halka hitaben yaptığı görüntülü konuşmasında, Şam güçlerinin Süveyda’ya girişine onay verildiğine dair yayınlanan bildirinin baskı altında hazırlandığını ve gerçek iradelerini yansıtmadığını açıkladı.
Süveyda’da yaşanan gelişmeleri “kaygı verici ve tehlikeli” olarak nitelendiren Hicrî, kentin bir savaş alanına çevrilmesini kabul etmediklerini belirterek, “Sokaklarda dökülen kana hiçbir vicdanlı din rıza gösteremez” diye konuştu. Süveyda halkına çağrıda bulunan Hicri, “Bilinçli yaklaşın, onurunuzdan vazgeçmeyin” dedi.
“Adımıza yazılan ve inanmadığımız hiçbir şeyi kabul etmiyoruz. Yayınlanan bildiri şiddetli baskı altında hazırlandı. Bugünden itibaren gerçek tutumumuzu yansıtmayan hiçbir sesi tanımıyoruz” diyen El Hicrî, halkıyla birlikte olduğunu söyledi.
Çatışmalar yeniden başladı
Bu açıklama sonrası Şam güçleri tarafından sokağa çıkma yasağı ilan edilen Süveyda kentinin birçok bölgesinde yeniden çatışmalar yaşanmaya başlandı. Çatışmalar sürerken İsrail savaş uçakları, bölgede ağır silah ve tanklarla hareket halinde olan Şam güçlerine yönelik etkili saldırılar gerçekleştirdi.
Süveyda’nın batı kesimlerinde şiddetli sokak çatışmaları devam ederken İsrail savaş uçakları Dera ve Süveyda kent merkezindeki tank ve ağır silahların konuşlandığı noktalar ile Şam askeri güçlerinin bulunduğu birçok noktayı etkili vurmaya devam etti. Vurulan askeri tesisler arasında Dera kırsalındaki İzraa beldesinde bulunan 12’nci tümen ve 175’nci Tugay da bulunuyor.
İsrail saldırılarını artırdı
İsrail haber kanalları, Güney Suriye'deki saldırıların ABD yönetimi ile koordinasyon içinde yürütüldüğünü belirtirken, saldırılara ilişkin bilgi veren İsrail Ordu Sözcülüğü tarafından yapılan açıklamada, “Kısa bir süre önce Suriye’nin güneyindeki Süveyda’da, Suriye hükümet güçlerine ait askeri araçlara saldırı başlattık. Tankları, zırhlı personel taşıyıcılarını, roketli topçu sistemlerini ve bölgeye ulaşım yollarını hedef alarak hareket kabiliyetlerini engelledik” denildi.
İsrail Başbakan Binyamin Netanyahu ve Savunma Bakanı Israel Katz'ın orduya "Suriye'deki Dürzi dağlarındaki Süveyda bölgesine Dürzilere karşı operasyon düzenlemek amacıyla getirilen rejim güçlerini ve silahlarını derhal vurmalarını" emrettiklerini söylemelerinin ardından bölgedeki Şam’a bağlı ordu güçlerine yönelik hava saldırıları arttı.
Bölgeden göç başladı
Şam’a bağlı ordu birliklerinin Süveyda’ya girmesi ve kent merkezi ile çevresinde çatışmaların şiddetlenmesi sonrası bölgeden yoğun bir göç hareketi başladı. Sayıları binlerle ifade edilen aileler, araçları ile çatışma bölgeden güvenli alanlara doğru yola çıktı. Bölgede silahlı güçler arasında yaşanan çatışmalardan ise katliam görüntüleri de gelmeye başladı.
Bir eve kimliği belirlenemeyen silahlı grup tarafından yapılan saldırıda toplu infaz yapıldı. Saldırıda bir aileden en az 15 kişi öldürüldü. Bölgede yaşanan çatışmalarda da çatışan taraflardan onlarca kişi yaşamını yitirdi. Süveyda’dan gelen görüntülerde, kent merkezine giren Şam’a bağlı bazı askerlerin, Dürzi erkeklerini ve öldürülen Dürzi savaşçılarını aşağılamak amacıyla bıyıklarını kesmesi dikkat çekti.
Çatışma bilançosu ağırlaşıyor
Suriye İçişleri Bakanlığı, çatışmalarda 30 kişinin öldüğünü açıklarken Londra merkezli Suriye İnsan Hakları Gözlemevi yerel kaynak ağına dayanarak ölü sayısının 99'a yükseldiğini, 200'den fazla kişinin yaralandığını bildirdi. Çatışmalarda ikisi çocuk, ikisi kadın toplam 60 Dürzi'nin, 18 Bedevi milis, 14 asker ve askerî üniformalı kimliği bilinmeyen yedi savaşçının öldüğü kaydedildi.
Suriye Savunma Bakanlığı sözcüsü Hasan Abdulgani, İçişleri Bakanlığı ile koordineli bir şekilde bölgeye asker ve güvenlik güçleri göndererek duruma hızla müdahale edildiğini, "yasa dışı bir silahlı grubun" saldırısında 18 askerin öldüğünü bildirdi. Bölgedeki bağımsız kaynaklar ise çatışmalarda yüzlerce kişinin yaşamını yitirdiğini ileri sürüyor.
***
Duruşma/tartışma aşamasının başoyuncularına sesleniyorum: İlk sözlerim, düşünmesini bilenleredir -Sami Selçuk-
Türkiye, hukuku çiğneme konusunda ne yazık ki, Avrupa ve Asya ülkesi olarak birinci ülke ve devlettir. Dahası bu mahkemenin önüne gelen dava sayısı açısından ülkemiz, nüfusu yaklaşık bizim iki katımız olan Rusya’ya karşı açılan dava sayısını ikiye katlamış, üçe katlayacak orana doğru hızla yürümektedir.
Konumuza girmeden önce, dilerseniz hep birlikte tarihe başvuralım ve bir karşılaştırma, değerlendirme yapalım.
Çünkü yargılama etkinliğinin, özellikle de “duruşma aşaması”nın tarihi bizlere şunları söylemektedir:
MÖ 399 yılında “doğal yargıç ilkesi”ne göre oluşturulan mahkemede “kamuya açık yargılama,” kısaca ülkemizdeki yanlış hukuk terimiyle “duruşma” sonucunda ölüm cezasına hüküm giyen Sokrates’in, diyalektiğe dayanan sağlıklı yargılama / duruşma diyalektiğine dayanılarak, kanıtlarla doğrudan ilişki kurularak, herkese açıklık ilkesine uyularak bütün dünyanın gözleri önünde nasıl yargılandığını, en önemlisi de Türk yargıçlarının, hukukta son sözü söyleyen Yargıtay, Danıştay ve anayasa Mahkemesi üyelerinin günümüzde bile başaramadıkları görüşme ve oylama kurallarını (Selçuk, Sami, Suç Yargılama Sürecinde Duruşma ve Görüşme / Oylama, Ankara, 2024) halktan gelen iddiasız mütevazı Yunan yargıçlarının nasıl başarıyla uyguladıklarını birbirini doğrulayan üç ayrı kaynaktan ayrıntılarıyla 2424 yıl, yani yirmi beş yüz yıl sonra artık hepimiz bilmekteyiz.
Ancak onu yargılayan yargıçlardan hiçbirinin adını asla bilmemekteyiz.
Oysa Sokrates’ten 2280 yıl, yani 23 yüzyıl sonra 1881 yılında Mithat Paşa’nın doğal yargıç ilkesine aykırı olarak, Mithat Paşa için kurulan ve bu yüzden hukuk tarihinin olumsuz yargısından ve hesaplaşmasından bir türlü kurtulamayan, hiçbir zaman da kurtulamayacak olan yüz karası “Çadır Mahkemesi”nde nasıl yargılandığını, bilim insanlarımız, tarihçiler dâhil, hiçbirimiz yeterince asla bilmiyoruz, bilemiyoruz.
Çünkü varsayımlara dayanan ve birbirleriyle çelişen kaynaklara göre, Paşa’nın duruşması, çoğu zaman açık değil, gizlidir, yani karanlıktır.
“Karanlık” ise, bilindiği üzere, Miguel de Cervantes’in (1547-1616) bir zamanlar dediği gibi, “Bütün günahların üstünü örten bir yorgandır.”
Bütün bunlara karşın onu yargılayan yargıçların ve iddia makamında bulunan savcının, Sokrates’le ilgili davanın tam da tersine, kimler olduklarını günümüzde bile bilmekteyiz.
Peki, bütün bunlar neden böyledir?
Çünkü bu son yargılamaya katılan yargıçlar, tıpkı hükümeti deviren, TBMM’yi ortadan kaldıran 1960 darbesi sonrasının Yassıada Mahkemesi gibi, suç konusu eylemden sonra oluşturulmuş bir mahkemenin yargıçlarıdır; dolayısıyla mahkeme, doğal mahkeme değil, yargıçlar da, doğal yargıçlar değildirler.
Sözgelimi, savcı dâhil, bunların içinde daha önce kendileri ya da yakınları arasında sanık Vali ve Sadrazam Mithat Paşa tarafından cezalandırılanlar bile bulunmaktadır.
Sözgelimi, Mahkeme Başkanı Kadı Sururi Efendi, işlediği yolsuzluklar yüzünden Mithat Paşa tarafından meslekten atılmış biridir.
Kısaca ne yargıçlar yansızdır ne de savcı.
Üstelik bu görevliler, önyargılıdırlar da. Çünkü iddianameyi (ithamname), Adliye Nazırı Ahmet Cevdet Paşa, Mahkeme Başkanı Sururi Efendi, Savcı Latif Bey, Mabeyinci Ragıp Bey, birlikte hazırlamışlardır (Tiryakioğlu, Samih, Dünya Tarihinde Büyük Siyasi Davalar, İstanbul, 1963, s. 128-143).
En önemli ve acı olanı da, tarihsel verileri göre, yetiştirdiğimiz büyük hukukçularımızdan ve Osmanlı döneminde yapılmış en iyi yasalardan biri olan Mecelle’de emeği en çok geçen Adalet Bakanı Ahmet Cevdet Paşa, iddianameyi hazırlamakla yetinmeyip, daha da ileri gitmiş, duruşma aşamasında yargıçların arkasındaki bir koltuğa oturarak mahkeme yargıçlarına ve savcısına durmaksızın buyruklar vermiş; bunun üzerine sanık Mithat Paşa dayanamayıp yargıçları azarlamıştır.
Zira iki Paşa, yani Ahmet Cevdet ve Mithat paşalar birbirine düşmandır.
Nitekim Mithat Paşa, kendi savunmasına başlarken “İtham mazbatasının (iddianame) yalnızca iki yerini sahih ve doğru buldum. Birisi, başındaki besmele, diğeri, nihayetindeki tarihidir” demek gereğin duymuştur.
Sonuçta Mithat Paşa, bu iddianame doğrultusunda yargılanmış, Sokrates’in yargılamasını yapan mahkemenin tersine, gizli yargılanma, gizli duruşma sonucu hüküm giymiş, Sultan Abdülhamid’in buyruğuyla 7 Mayıs 1884 (61 yaşında) tarihinde Albay Mehmet Lûtfi ve Binbaşı Bekir Beyler tarafından Taif’te boğulmuştur (Tiryakioğlu, Samih, Dünya Tarihinde Büyük Siyasi Davalar, İstanbul, 1963, s. 128-143).
Kısaca bu davada Adalet Bakanı ve yargıçlar, yansızlık, nesnellik, kendi inanç ve görüşlerinden arınma ilkelerine uymak şöyle dursun, tam tersine bu ilkeleri, pervasızca çiğnemişlerdir.
Mahkemenin oluşumu da, yapılan duruşma da, Türk yargılama tarihinin yüz kızartıcı sahnelerinden biridir.
Yassıada Mahkemesi de öyle.
Bu Mahkeme de, hiç kuşkusuz her şeyden önce “doğal / yasal yargıç,” dolayısıyla “adil yargılanma ilkesi” çiğnenerek oluşturulmuş bir mahkemedir. Dolayısıyla bu ilke çiğnendiği için de, Cumhuriyet döneminin yüzünü kızartan bir yargılama organıdır, bu mahkeme. Böyle bir mahkeme eliyle bir başbakanın ve bakan arkadaşlarının asılması ise, devletin “tasarlayarak” (taammüden) işlediği yüz kızartıcı bir cinayettir.
Görüldüğü üzere yargılama etkinliğimiz konusunda sicilimiz hiç de parlak değil.
Hatta tam tersine kınanası, lekeli, tiksindirici bir sicile sahibiz.
İşte bu yüzdendir ki, bu yazılarda geçen bütün sözlerim, yargıçlara, savcılara, avukatlara, kısaca kendilerinden öncekileri taklit edenlere değil, düşünmesini bilen hukukçulara yöneliktir.
Bildiğiniz gibi sayın hukukçular, bizler, yani yıllardır aralarına girmeye özendiğimiz Avrupa Birliği ülkelerinin insanları, uzun süredir “gün ışığında demokrasi” (démocratie à ciel ouvert, open-air democracy) içinde yaşarken, biz Türkler, her açıdan, özellikle de yargılama erkinin var oluş nedeni ve yürüyüşü açısından, ne yazık ki, gittikçe biçimselleşerek, içeriksiz, özsüz, göstermelik, metalaşmış, törensi ve de benimsediğimiz Batı hukukunun gözünde %97’si kınanası, “mutlak geçersizlik (butlan) yaptırımı”yla sakat bir “duruşma,” bu yazıda ve izleyen yazılarda sık sık yineleneceği üzere, doğru hukuk terimiyle tartışma (Debatte, débat, dibattito, debate), yanlış alglamayla karşılıklı durma, yani “duruşma” güldürüsüyle üretmeden debelenip durmaktayız.
Evet. Açıkça itiraf ve kabul edelim ki, durum budur, efendiler.
Çok yazık, çok da utanılası bir durumdur, bu!?
Özetle aslında çözmemiz gereken ana, temel sorun, halk ozanlarının karşılıklı olarak birbirlerine yanıt yetiştirmesi, yani Türk uygulamasında görüldüğü üzere, işteş eylemle asla karşılıkla durma, dolayısıyla asla bir “duruşma” değildir, bu.
Tam tersine davayı bütünüyle yüksek sesle karşılıklı tartıp, evet doğru deyişle “tartışma” yaparak uyuşmazlık konusunu çözme sorunudur, bu.
Üstelik bu sorun, yalnızca Avrupa değil, Avrupa ülkeleri hukukunu dil dâhil her alanda benimseyip uygulayan Afrika ülkeleri gözetildiği zaman, ülkemiz uygulamasında yüzde doksan yedisi çok taklitçi, bu nedenle de çok çocuksu, çok acı, çok üzücü ve hukukun gözünde bütünüyle yanlış bir işleme dönüşmüştür.
Ne yazık ki, yıllardır bunları dile getiren hukukçularımızın çığlıklarına yargıçlarımız bile, asla duyarlı olmamışlardır.
Oysa ne demişti; büyük ozanlarımızdan ve düşünürlerimizden Melih Cevdet Anday?
“Uyumayacaksın / Memleketinin hali / Seni seslerle uyandıracak / Oturup yazacaksın.”
Gerçekten uygulamada yargılama etkinliklerimizin durumuna, yani dilimizdeki yerleşik yanlış terim ve uygulamayla “duruşma”larda sergilnen bu durum, Cumhuriyetin başından bu yana, Ayşe teyzelerin “SENİ MAHKEMEYE VERİR, SÜRÜM SÜRÜM SÜRÜNDÜRÜRÜM” çığlıklarıyla, evet, doğru değerlendiremeye dayanan bu çığlıklarıyla hepimizi uyarıp durduğu, günümüzde bir çırpıda bütün dünyaya ulaştığı halde, hiç kimsenin, duruşma, tartışma aşamasında sürekli bayatlaştırılan bu adaletsizliğe, saçmalığa dünlerde de, bugünlerde de hemen hemen hiçbir hukukçunun sesi çıkmamıştır, çıkmamaktadır da.
Bir bilim insanımız dışında.
Gerçekten İstanbul Ü. Hukuk Fakültesinde kırk yıla yakın hocalık yapan Merhum Ord. Prof. Dr. Mustafa Reşit Belgesay (1887-1969), bütün bunları gözeterek öğrencilerine İstanbul’da tek doğru duruşma yapan asliye hukuk yargıcı Dr. Amil Artus’un (1911-1989) yanında staj yapmalarını sürekli öğütleyip durmuştur.
Besbelli ki, Lozan’da doktora yapan Merhum Artus, olasılıkla orada zaman zaman mahkemelerde yapılan duruşmaları da izlemiş; fakültede okutulan bilgilerin duruşmalarda canlı olarak nasıl yaşandığına tanık olmuştur.
Dahası, bu konuda Avrupa insan Hakları Mahkemesinin çığlıklarına bile kulak veren yok.
Öyle ki Türkiye, hukuku çiğneme konusunda ne yazık ki, Avrupa ve Asya ülkesi olarak birinci ülke ve devlettir. Dahası bu mahkemenin önüne gelen dava sayısı açısından ülkemiz, nüfusu yaklaşık bizim iki katımız olan Rusya’ya karşı açılan dava sayısını ikiye katlamış, üçe katlayacak orana doğru hızla yürümektedir.
Bu durumu görüp kahrolan, yüzleri kızarıp üzülen hukukçular ise, günümüzde bile çok azınlıktadır.
Sorunu çözmesi gereken siyasetçilere gelince, onlar, üzücü bir bilinçsizlik, ilgisizlik ve pişkinlik içinde sorumluluğu birbirlerine atmakla yetinmekte, bazen de yüksek katlarda oturanlar bile, “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, ne derse desin, isterse bizi tazminat ödemeye mahkûm etsin, öder geçeriz” saçmalığını, laubaliliğini sürdürmekte, hatta “bizi neden Birliğine almıyorsunuz?” deme pişkinliği içindedirler.
Azınlıkta bile kalsalar, her yönüyle bu ülkeye ve insanına sevdalı insanlarımıza gelince, onlar, yaşananları yakından gördükleri halde, sadece işin içinden nasıl çıkacaklarını düşünmekte, kimileri de, görüşlerini büyük boy yüzlerce sayfayı bulan kitaplara dökmektedirler.
Ancak görülen o ki, boşunadır, bütün bu çığlıklar.
Zira Ortaçağ toplumlarında “Yaşamda en doğru yol gösterici olan bilim”i dinleyenler, asla olmaz, olamaz.
Hiçbir zaman da olmamıştır.
Çünkü onlar hiç okumazlar ki
Dolayısıyla, kimse düşlere kapılıp kendisini aldatmasın.
Burası, efendiler, sayenizde arada sırada bilim çağını yakalamış görünse bile, ne yazık ki, çırpınışları bile duyulmayan bir ortaçağ ülkesidir.
Nitekim şu anda bile ortaçağ kurallarıyla yönetilmektedir.
O kadar.
Lütfen gerçekçi olalım, kendimizi aldatıp avutmayalım, avunmayalım da.
Öfkelenecek yerde, ilkin söylediklerime kulak verin, sonra da bunların üzerinde sadece derin derin düşünün, efendiler!
Evet. Sizlerin de bildiği üzere, yargılamanın, özellikle de duruşmanın, yukarıda değindiğim gibi, doğru terimle tartışmanın sonucu kurulan her yargı (hüküm), sadece yargıcın değil, savcının ve de duruşmaya katılmışsa avukatların da payının olduğu ortak bir işlemdir.
İşte bu yüzden söz konusu işlem, yüksek sesle açıklanırken, herkes ayağa kalkar, ona saygı duyar.
Yargılama erki içinde ve karar makamında olan yargıçlar; iddia makamında, cumhura, yani halka ait değerleri korumak için kesinlikle yönetim biçimi cumhuriyet olarak değil, tam tersine cumhura ait değerlerin (res publica, ki, Fransızca “république,” yani Türkçe “cumhuriyet”) sahibi, sesi ve koruyucusu olarak savcılar; savunma ya da yine iddia makamında, avukatlık mesleğine özgü yasalarına göre çok anlamlı dille ve çok önemli bir anlatımla “HUKUKUN DOĞRU UYGULANMASI”nı sağlamak amacıyla, yani ahlaki ve hukuki boyutlarıyla, yükümlülükleriyle avukatlar bulunmaktadır.
Bütün bunların anlamı şudur, efendiler: Adalet dağıtmak için bu üç makamda bulunan Cumhuriyetimizin yargıçları, savcıları, avukatları, yargılama ve duruşma konularında çok duyarlı olmak, yargılama ve de duruşma hukukunun, özellikle de “duruşma (tartışma) ahlakı”nın üzerine titremek; batılı anlamda diyalektik ve yine batılı dille “tartışma,” tıpkı halk ozanlarının birbirlerine cevap yetiştirmelerinden esinlenilerek yanlış çeviriyle ülkemizde “duruşma” diye adlandırılan ve de uygulamada yanlış algılanan bu aşamayı gerçekleştirmek, son çözümlemede buna dayanan “yargılar”la (hüküm, karar), hak ve adalet dağıtma görevini kesinlikle yerine getirmek ve adalet değerini yaşatmak zorundadırlar.
Evet, efendiler, hukuk da, bilim de, böyle demekte, böyle buyurmaktadır.
Ancak sizler, efendiler, evet sizler, mahkeme hükmü açıklanırken ayağa kalksanız bile, yukarıda değinilen ve “en doğru yolu gösteren (mürşit) bilim”in bu buyruğunun özünü, ne yazıktır ki, asla anlamış, özümsemiş değilsiniz.
Bu nedenlerle gelecek yazılarımda yaşadıklarımın, gördüklerimin ışığında bu makamlarda yer alanlara bazı noktaları ve de sorumlulukların anımsatmak istiyorum.
Sürecek... /././
Odasında Gülen resmini asan bürokratın terfii, dokunulmayan bakanlık dosyası: 15 Temmuz mücadelesi eksiksiz sürüyor mu?-Tolga Şardan-
KKK İstihbarat Başkanı Tuğgeneral Serdar Atasoy’un kritik göreve atanmasının ardındaki FETÖ bağını, Genelkurmay Başkanı Orgeneral Metin Gürak’ın doktoru olan bir tabip subayın FETÖ’yle bağlantılarını ve Genelkurmay Başkanı Orgeneral Metin Gürak’ın doktoru olan bir tabip subayın FETÖ’yle bağlantılarını ortaya çıkaran, MHP’de siyaset yapan emekli TSK mensubunun yine FETÖ’yle bağını tespit edip tutuklanmasını sağlayan adli soruşturmayı yürüten savcı, Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Gökhan Karaköse'nin kararıyla terör suçlarına bakan bürodan alınıp duruşma savcısı yapıldı!
Hakimler ve Savcılar Kurulu’nun (HSK) yayımladığı yaz kararnamesi sonrasında adliyelerde yeni iş bölümleri uygulamaya konuldu.
İş bölümü demek; her adliyede başsavcının, başsavcı vekillerinin hangi bürolar ve savcılardan sorumlu olduğunun, aynı zamanda adliyedeki savcıların hangi konularda/bürolarda çalışacağının tespit edilmesi demek.
Bu çerçevede Ankara Adliyesi’nin iş bölümü, bizzat Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Gökhan Karaköse tarafından onaylanıp yürürlüğe girdi. Başsavcı Karaköse, adliyeye tayin edilen yeni savcılar ile mevcut savcıların görev yerlerinde bazı düzenlemelere gitti.
İşte bu düzenlemeler içinde kimi ilginç atamalar ya da görevlendirmeler gerçekleşti.
Bunlardan birisini aktarayım.
Bilindiği üzere Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın en çok üzerinden durduğu konulardan birisi FETÖ’yle mücadele.
15 Temmuz’da Fetullah Gülen cemaatinin gerçekleştirmeye çalıştığı darbe girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından ülkenin en önemli kurumlarından Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) bünyesinde binlerce soruşturma başlatıldı.
Gözaltına alınan, tutuklanan, hüküm giyen binlerce TSK mensubu var.
TSK’daki soruşturmalar, gerek içeriği gerekse iş yoğunluğu nedeniyle büyük kentlerdeki adliyelerde savcılar arasında dağıtıldı. Başsavcılar, bu dosyaları terör suçlarını soruşturma bürosundaki savcılara verdi.
Aynı zamanda TSK içinde birbirinden çok farklı birimler ve kuvvet komutanlıkları olması sebebiyle söz konusu savcılar da özel görev bölümü kapsamında çalıştı. Halen de bu yöntemle çalışılıyor.
Aksi takdirde soruşturmalarda bütünlük ve verimlilik süreci sürdürülebilir olmaktan çıkıyor, kaotik bir iş ortamı yaşanıyor. Ankara Adliyesi’nde de benzer bir yöntem uygulanıyor.
İşte Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Karaköse öyle bir değişiklik yaptı ki FETÖ’yle mücadele konusunda soru işaretleri doğdu.
Adliyede FETÖ soruşturmalarını yürüten iki savcı vardı. İsimlerini vermek istemiyorum, ancak adliyede gayet iyi bilinen isimler.
Savcılardan birisi, uzun süre TSK’nın Kara Kuvvetleri Komutanlığı (KKK) bünyesindeki FETÖ dosyalarına baktı. Kara Harp Okulu da aynı görev paylaşımı içindeydi.
Savcının hazırladığı binlerce dosya içinde, başka bir savcıyla ortak biçimde KKK İstihbarat Başkanı Tuğgeneral Serdar Atasoy’un kritik göreve atanmasının ardındaki FETÖ bağını ortaya çıkarması dikkat çekti. Yeri gelmişken bu dosyaya bakan ikinci savcının Ankara Adliyesi’nde uzunca süredir pasif konumda bulunduğunun altını çizeyim.
Ayrıca, Genelkurmay Başkanı Orgeneral Metin Gürak’ın doktoru olan bir tabip subayın FETÖ’yle bağlantılarını ortaya çıkardı.
Yetmedi, Cumhur İttifakı ortağı MHP’de siyaset yapan emekli TSK mensubunun yine FETÖ’yle bağını tespit edip tutuklanmasını sağlayan adli soruşturmayı yürüttü.
Yine MHP’de, Ankara’da ilçe başkanlığı çatısı altında siyaset yapan ve FETÖ’yle bağlantısı olduğu anlaşılan emekli TSK mensubuyla ilgili dosya hazırladı.
Yanı sıra mevcut Kara Kuvvetleri Komutanlığı bünyesinde çok üst düzey bir komutanın emir astsubayının FETÖ’yle bağı olduğu iddiasını araştırdı.
Burada bir parantez açayım; 2024 adli tatil sırasında yaşanan ilginç bir durum var. KKK ile ilgili dosyaları yürüten savcı adli tatil iznindeyken, her nasılsa -nasıl olduğu belli aslında- sadece söz konusu emir astsubayının dosyası başka bir savcıya veriliyor ve dosyayı alan savcı söz konusu TSK mensubunun hakkındaki iddiaya yönelik ifadesini bile almadan takipsizlik kararı verip dosyayı kapatıyor! Adli tatilden dönen savcıya takipsizlik kararı verildi yalnızca. Bu soruşturmayı ayrı bir yazı konusu yapacağım.
Parantezi kapatıp devam ediyorum.
İşte KKK’ya bağlı FETÖ soruşturmalarını yürüten savcı geçen haftaki yeni iş bölümünde hangi göreve verildi dersiniz?
İş bölümüne imza atan Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Gökhan Karaköse, bu savcıyı terör suçlarına bakan bürodan alıp duruşma savcısı yaptı!
Gelelim diğer savcıya. Bu savcı da diğeri gibi Ankara Adliyesi Terör Suçları Soruşturma Bürosu’ndaydı. Bu savcı ise, FETÖ’nün siviller ayağına baktı. Yani kamu personeli dışında kalan iş insanları, kimi sivil toplum örgütlerinin mütevelli heyetlerinde bulunanlar, esnaf gibi ticaretle uğraşanları soruşturdu. İddianameler hazırladı.
Bu savcı da yine Başsavcı Karaköse tarafından duruşma savcısı yapıldı.
Kuşkusuz hayatın olduğu gibi her görevin de bir sonu var. Burada bir sorun yok. Nihayetinde duruşma savcılığı da “dürüst, adil ve hakkaniyetli” yapıldığı takdirde önemli kamu görevi.
Ancak farklı ilişkileri ile dikkat çeken kimi yargı mensuplarının terfi ettiğini görüp; iki savcının karşılaştığı yaklaşıma tanık olmak tarihe not düşmeyi gerektiriyor.
* * *
HSK’ya düşen görev
HSK’dan söze başlamışken buradan devam edip benzer bir süreci, 15 Temmuz vesilesiyle aktarayım.
Hemen her kamu kurumunda olduğu üzere Adalet Bakanlığı bünyesinde de FETÖ soruşturmaları başlatıldı.
Binlerce yargı mensubu FETÖ soruşturmaları sonucunda görevden atıldı. Tutuklandı, hüküm giydi. Cezasını tamamlayıp çıkanlar var şimdilerde.
Ankara Adliyesi’nde halen devam eden bir soruşturma mevcut. Uzun süredir herhangi bir işlem yapılmadığı için tozlu raflardaki yerini aldı.
Dosyanın içeriği, aralarında bazı Yargıtay mensuplarının da yer aldığı “FETÖ Adalet Bakanlığı Mahrem İmamlar” soruşturması.
Mahrem imamlar ile ilgili geçen yıllarda iddianame hazırlanıp yargılama başlatıldı. Ancak beklemeye alınan dosyada da söz konusu FETÖ’cü mahrem imamlarla bağlantılı oldukları anlaşılan, yakın geçmişte ve belki de halen Adalet Bakanlığı’nda görev yapan, hakim/savcı sınıfından isimler var.
Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın hazırladığı bu dosyada, 100’e yakın ismin bulunduğu biliniyor. Dosyanın açılmasının üzerinden epeyce zaman geçti. Ancak hiçbir işlem yok henüz.
Bildiğim kadarıyla bu dosya epeyce zaman önce HSK’ya gönderildi. HSK’nın bir önceki yönetimi döneminde dosyadan hiç ses çıkmadı. Dosyanın kapağı açılmadı demek yanlış olmaz.
Oysa, HSK müfettişlerince inceleme yapılıp soruşturma izni verilmesi halinde adli soruşturmada aşama kaydedilecek ve ilerleme gerçekleşecek.
Madem ki Cumhurbaşkanı Erdoğan FETÖ’yle mücadeleye devam mesajlarını veriyor, o zaman HSK’nın yeni yönetimi elini taşın altına koysun. Böylece HSK, var oluşunun ana gerekçelerinden birisi olan adil ve temiz yargı sistemini oluşturmak için harekete geçsin.
Bakalım, “cıslı” dosyadan kimler çıkacak, hep beraber görelim!
Yine yeri gelmişken, bir dönem HSK’nın en tepedeki isimlerinden birisinin ekibinde yer alan ve FETÖ’den soruşturulan idari personel M.R.A.’nın hakkındaki takipsizlik kararını nasıl aldığı da gün yüzüne çıkar böylelikle.
* * *
Cumhurbaşkanı, “FETÖ’yle mücadeleye devam” diyor ancak…
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Kızılcahamam’daki AKP çalıştayında FETÖ’yle mücadelenin devam ettiği açıklamasını yaparken, “15 Temmuz hain darbe girişiminin ardından FETÖ'yü başta silahlı kuvvetlerimiz ve emniyetimiz olmak üzere tüm kurumlarımızdan temizledik. Böylece terörle mücadeledeki ihaneti ortadan kaldırdık” dedi.
Bu yıl 15 Temmuz anmaları “Terörsüz Türkiye” çalışmalarına denk geldi. Buna karşın bir haftadır medya başta olmak üzere farklı platformlarda başarısız darbe girişimlerinin anılması faaliyetleri devam ediyor.
Dönemin MİT Müsteşarı Hakan Fidan ile Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hulusi Akar’ın tüm bildiklerini anlatmadan sürecin üzerindeki sır perdesinin kalkması mümkün değil.
Sadece iki ismin ifade vermesi, sır perdesinin kalkması için yeterli değil elbette.
Yukarıda okuduğunuz Ankara Adliyesi’nde yaşanan örneği, bugün yaşananlara küçük bir kesit olması için aktardım.
Aradan dokuz yıl geçmesine karşın Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler’in çalışma ekibindeki subayın FETÖ’yle bağı çıkıyor. KKK’daki üst düzey komutanının emir astsubayı FETÖ soruşturması geçiriyor.
Evvelce de yazdım. Emniyet teşkilatında “daha önce FETÖ sohbetlerine katılmış ancak daha sonra ilişkisini kesmiş olanları” tanımlayan (C) kodu ile “daha önce örgüt derslerine gelip gitmiş alan içi öğrencilerden olan, küsüp gelmeyenlerden örgüt aleyhine çalışan, örgüte ters bakan ancak örgüte karşı eylemsiz kalan kişiler” olarak tanımlanan (DA) kodlu polis müdürleri halen iş başında. Hem de kritik görevlerde.
Buradan bakınca TSK ve Emniyet tam teşekküllü biçimde temizlenmiş görünmüyor maalesef.
Bir konuya daha dikkat çekip yazıyı tamamlayayım.
Daha önce bürokratik görevi sırasında makam odasında Atatürk ve Erdoğan’ın resminin yanında FETÖ lideri Fetullah Gülen’in de resmi bulunan bürokratın, şimdilerde vali koltuğunda oturmasının sanırım bir açıklaması olmalı.
/././
FETÖ, planını “siyasi otoriteye” nasıl uygulatabildi?-Mehmey Y. Yılmaz-
Fetullahçı örgüt, “FETÖ ile mücadelede milat” kabul edilen 17-25 Aralık 2013’ten sonra hangi ilişkilerini kullanarak generalliğe terfi için albaylıkta bekleme süresini dört yıla indirip, henüz sırası gelmeyen mensuplarını da terfi sırasına dâhil edebildi? 15 Temmuz darbe girişiminin dokuzuncu yıl dönümünde “siyasi ayak” konusunda en küçük bir gelişme bile olmaması kimsenin dikkatini çekmiyor mu?
"Örgüt kanuni düzenlemeleri siyasi otoriteye yaptırabilmiştir.”
Bu cümle, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15 Temmuz darbe girişiminin sonrasında Genelkurmay Karargâhı ile ilgili olarak başlattığı soruşturma sonunda yazdığı iddianamede yer alıyor.
Savcılık, bu işlerin “FETÖ ile mücadelede milat” olarak kabul edilen 17-25 Aralık 2013 tarihinden sonra gerçekleştirildiğine de dikkat çekiyor.
İddianamede yazılanlara göre “örgüt, TSK komuta kademesini en kısa sürede ele geçirmek maksadıyla generalliğe terfi için albaylıkta bekleme süresini dört yıla indirip, henüz sırası gelmeyen mensuplarını da terfi sırasına dâhil etmiştir.”
Savcılığın “karargâh” iddianamesine göre, FETÖ’nün AKP iktidarını yönlendirdiği kanun değişikliklerinin amaçları şöyle özetlenebilir:
1 – Kendisine bağlı olmayan generalleri TSK dışına çıkarmak.
2 – Kendisine bağlı subayların en az olduğu 1988 ve öncesindeki yıllarda mezun olan albayları topluca emekli etmek.
3 – Kendisine bağlı albayları bir an önce general yaparak ordu üst kademesini ele geçirmek.
Mehmet Y. Yılmaz yazdı: 15 Temmuz’un yanıtlanmayan soruları
Şimdi FETÖ örgütünün bu işi adım adım nasıl gerçekleştirdiğini hatırlayalım:
1 – 9 Mayıs 2012: TBMM’de AKP’liler tarafından verilen bir kanun teklifi ile, askeri personelin 15 yıllık mecburi hizmet süresi 10 yıla indirildi.
Fetullahçı çete, böylece kendi mensubu olmayan subayların ordudan ayrılmasını kolaylaştırmayı hedeflemişti, başarılı da oldu.
2 – 11 Şubat 2014: Kanun’da bir değişiklik daha yapıldı. Tarihe dikkatinizi çekerim: FETÖ ile mücadelede “milat” kabul edilen tarihten iki ay sonra!
Bu kez yapılan değişiklik, Silahlı Kuvvetlerdeki terfilerin bir yıl öne çekilmesini hedefliyordu.
Böylece Fetullahçı gizli örgüt mensubu dört yıllık albaylar ve üç yıllık generaller Yüksek Askeri Şura’da görüşülecek terfi listesine eklendiler.
Fetullahçı olmayan albay ve generaller emekli edilirlerken dört yıllık albaylar ve üç yıllık generaller terfi ettiler.
Nitekim, 2014’teki YAŞ’ta 10 albay bir yıl erken terfi ederek general olmuş ve hepsi de darbe girişimine katılmış. Bunlar arasında Özel Kuvvetler Komutanlığı’nı basan Semih Terzi ile Marmaris baskınına katılan Gökhan Şahin Sönmezateş de bulunuyor.
3 – 12 Nisan 2014 (Milattan dört ay sonra): Subay Sicil Yönetmeliği’nde yapılan değişiklikle, irticai faaliyetler nedeniyle ordudan ihraçlar engellendi.
4 – 30 Aralık 2015 (Milattan iki yıl sonra): Kanunda yapılan değişiklikle albaylıktan generalliğe terfi için bekleme süresi dört yıla indirildi.
Böylece Fetullahçı çete mensubu albayların daha kısa sürede general olması hedeflenmişti.
5 – 23 Haziran 2016 (Milattan üç buçuk yıl sonra): TSK Personel Kanunu’nda AKP’lilerin teklifi ve oylarıyla yapılan değişiklik, orduda hizmet süresini 28 yıla indirdi.
Böylece 1988 ve önceki yıllarda harp; okullarından mezun olan subayların topluca emekliliğinin yolu açıldı.
1988 öncesi, ordudaki Fetullahçı örgütlenmenin en düşük olduğu dönemdi.
TBMM Genel Kurulu’nda görüşmeler sürerken AKP’lilerin verdiği önergeyle kanunun yayınlandığı anda yürürlüğe girmesi de sağlandı.
Böylece Fetullahçı olmayanların emekli edilerek tasfiyesi hızlandırılmış oldu.
Bu değişiklik teklifleri Millî Savunma Bakanlığı’nda (MSB) hazırlanmış olmalı.
Orada hazırlandığı için de Genelkurmay Başkanlığı ile kuvvet komutanlıklarının görüşlerinin de alındığını varsaymalıyız.
Sonra bu değişiklik teklifleri MSB tarafından hükümete getirilmiş olmalı.
Ardından da bazı AKP’li milletvekillerinin imzalarıyla kanun teklifi halinde TBMM Başkanlığı’na verilmeli. Sonrası komisyon ve genel kurul görüşmeleriyle tekliflerin kanunlaşması.
Söz konusu değişikliklerin MSB teklifi haline gelmesi sırasında bakanı bu işe ikna edenler kimlerdi?
Darbe girişimi sırasında Genelkurmay Başkanı olan şu anda AKP Kayseri Milletvekili Hulusi Akar, 2011 Ağustos’undan, 2013 Ağustos’una kadar Genelkurmay 2. Başkanı idi. 2013 Ağustos YAŞ toplantısında Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na getirildi.
TSK bünyesinde ordu komutanlığı yapmadan Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na gelen ikinci kişidir. (İlk Cevdet Sunay.)
Genelkurmay Başkanlığı’na 2015 Ağustos’unda getirildi.
Yani önce İkinci Başkan olarak, sonra da Kara Kuvvetleri Komutanı ve Genelkurmay Başkanı olarak bu süreçlerin içinde yer almış olmalı.
Bu teklifleri kimin verdiğini, kimin kimi ikna ettiğini çok iyi biliyor olmalı.
Kara Kuvvetleri Komutanı ve Genelkurmay Başkanı olarak bu değişikliklere karşı çıkmadığına göre onaylamış olmalı.
O gün hangi saik ile hareket ederek bu değişikliklere yol verdiğini açıklar mı acaba?
Bütün bu kanun tekliflerinin altında AKP milletvekillerinin imzası vardı.
Bu tür kanun tekliflerinde tekrarlanan imzalar kimlere aittir, buna bir bakmak “siyasi ayak” konusunda da fikir verebilir.
Bazı isimlerin tekrarlanıyor olması bir tesadüf olabilir mi?
Öte yandan zamanın AKP grup başkan vekilleri, o tarihte bu kanunlardaki değişikliklere neden gerek görüldüğünü açıklayabilirler mi?
Örgüt, “milat” kabul edilen 17-25 Aralık 2013’ten sonra bile bu değişiklikleri hangi ilişkilerini kullanarak gerçekleştirebildi?
Bu soruyu da 15 Temmuz’un yıldönümlerinde soruyorum ama yanıt alamıyoruz.
15 Temmuz darbe girişiminin dokuzuncu yıl dönümünde “siyasi ayak” konusunda en küçük bir gelişme bile olmaması kimsenin dikkatini çekmiyor mu?
Erdoğan yönetimi, akla gelebilecek her alanda ince ince örgütlenen bir suç organizasyonunun, siyasette örgütlenmeyi ihmal ettiğine inanmamızı mı istiyor?
/././
Rashomon etkisi -Ahmet Çelik Kurtoğlu-
Kim kimi kandırdı, kim, hangi kişisel hesapla hareket etti ve ülke yönetimini baş stratejist AKP’ye hediye etti?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder