'Açlığın dini, yoksulluğun vatanı yoktur. Milliyet, ümmet hepsi hikâye. Ulusu, dini ne olursa olsun bütün patronlar işçilerden çalıyor.'
“The American Prospect” isimli internet sitesi,(https://prospect.org/power/how-oligarchs-stash-money-in-foreign-real-estate/) Irak’ın kuzeyindeki Kürdistan Bölgesel Yönetiminin başındaki Barzani ailesinin ABD’de biriktirdiği servet ve gayrimenkullerinin dökümünü yayınladı. Haber adı geçen sitede 6 Nisan’da yayınlandı. “Yeni Yaşam” gazetesi 7 Nisan’da “Oligark Barzaniler” başlığıyla haberi manşetinden verdi. Demek, haberi çok önemli bulmuşlardı. Yeni Yaşam, bizim taraftaki Kürt siyasal hareketine yakın bir gazete. Not edip geçeyim.
Barzani ailesi federe Kürdistan’ı nesiller boyunca yarı monarşi olarak yönetti, muvazaalı petrol, telekom ve emlak anlaşmalarıyla büyük servet biriktirdi. Yani Kürt halkına, emekçisine ait olanları çaldı, yağmaladı, özelleştirdi. Sadece Neçirvan Barzani değil, Kürdistan Bölgesel Yönetim Başbakanı olarak görev yapan kuzeni Mesrur Barzani de Miami'deki sekiz haneli bir emlak yatırımını gizlemek için Amerikan kurumsal gizlilik yasalarının etrafından dolanmıştı.
Ancak Neçirvan Barzani’nin adı doğrudan sahiplik belgelerinde görünmüyordu. Bunun yerine, bu varlıklar, çalışanlar, arkadaşlar ve aile dahil olmak üzere karmaşık vakıf fonları ve aracı sistemlerin arkasına gizlenmiş durumdaydı.
Nasıl bir servetten söz ediyoruz? The American Prospect, ABD'nin Virginia eyaletine bağlı Fairfax ilçesinde belediyeye sınırları dışında bir alan olan McLean ve Dubai arasında, akrabaları ve ortaklarıyla bağlantılı dokuz rakamlı paralarla ifade edilen yaklaşık 300 mülk tespit etti. Demek ki dokuz rakamlı paraları 300’le çarpacağız toplama ulaşmak için.
Anlaşılacağı gibi sadece ABD’ye kaçırmamışlar çaldıkları paraları. Dubai mülk verilerinin sızdırıldığı bir hesap defterine göre, Kürt başkanın merhum teyzesinin kocası Salar Hakim, şehirdeki en büyük Iraklı mülk sahibi. Salar Hakim şehir genelinde en az 288 farklı gökdelen dairesinin sahibi görünüyormuş. Tabii Salar Hakim Kürdistan’da önemli görevleri de elinde tutuyor, teyze kocası kontenjanından. Kürdistan Uluslararası İslam Bankası'nın başkanı. Bankanın hisselerini de diğer akrabalar elinde tutuyor. Yani adının ifade ettiğinin tam tersine Kürdistan Yerel Aşiret Bankası niteliğinde. Öyle büyük bir bankadan söz etmiyoruz. Habere göre bankanın son yıllık raporu, sahip olduğu tek mülkün Irak Kürdistanı içinde ve yaklaşık 16 milyon dolar değerinde olduğunu gösteriyor. Demem o ki, teyze kocasının servetinin bu bankadan kaynaklanıyor olması imkansızdır.
***
Peki, bu hırsızlığı nasıl öğrendik? Bizim parçadaki Kürt siyasal hareketine yakın gazete sayesinde. Onlar, bu haberi çok önemsemişlerdi, “Oligark Barzaniler”in hırsızlıklarının teşhir edilmesi onlar için de önemliydi. Ama gelin görün ki Barzaniler öyle sıradan bir oligark değil. Kürdistan Bölgesel Yönetimi denilen yerin sahibi, tapusu onlarda. Amerikalılarla iş birliği yaparak, onların Irak halkına acımasız saldırısına arkalarını dönerek, destek olarak aldılar tapuyu. Bedeli milyonu aşkın Iraklı'nın yok yere öldürülmesidir. Bütün büyük servetler gibi Barzani ailesinin servetinin temelinde de kan ve gözyaşı vardır.
Bütün bunların sonunda bir “Kürdistan” ortaya çıktı ama orası Kürtler'in Kürdistanı değil, Barzaniler'in “Barzanistan”ı. Normal bu da. Fransız Devrimi’nin halesindeki burjuva Cumhuriyetçi akımının bir örneğinden de söz etmiyoruz nihayetinde, alavere dalavere sonucu kurulan ilkesiz, şekilsiz bir siyasi haritadan söz ediyoruz. Sonucu şu; Kürt emekçileri eskiden Irak siyasi sınırları içinde sömürüyorlardı, şimdi Kürdistan siyasi sınırları içerisinde sömürülüyor. Kürt yoksulları Iraklı bir avuç asalak onlardan çaldığı için yoksuldu, şimdi bir avuç Kürt asalak onlardan çaldığı için yoksul.
***
Bir soru daha: Neçirvan Barzani ve akrabalarının hırsızlığını münferit bir olay sayabilir miyiz? Tabii ki hayır.
ABD Dışişleri Bakanlığı'nın 2006 yılına ait olan ve Wikileaks tarafından sızdırılan belgelerinde, Barzanistan’ın en önemli sorununun “yolsuzluk” olduğu belirtilerek, ihale almak isteyen bir şirketin öncelikle KDP veya KYB'den üst düzey bir ismin işaret edeceği bir şirkete yüzde 10 ila 30 civarında ödeme yapması gerektiği, ihaleyi alabilmek için ayrıca ilgili bakanlığa da yüzde 10 komisyon ödemesinin şart koşulduğu kaydediliyordu.
2012-2017 yılları arasında Kürt bölgesinde ABD ve İsrail’in desteğiyle 45’ten fazla petrol kuyusunu ele geçiren Mesut Barzani, Habur Sınır Kapısı, Korek Telekom, doğalgaz-petrol gelirleri ve merkezi hükümetten aldığı payları şahsi servete dönüştürdü. Malvarlığının 55 milyar doları bulduğu iddia ediliyordu. Mesut Barzani'nin aşireti, siyasi rakibi olan Talabani ailesiyle birlikte petrol zengini olan bölgenin ekonomisini elinde tutuyordu. Barzani başında olduğu, oğlu, kardeşleri ve yeğenlerinden ibaret bir derebeylik düzeni kurulmuştu. Göstermelik Maliye Bakanlığı kurumuna rağmen tüm gelirler Barzani'ye ait şahsi hesabındaydı. Türkiye, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri, Kıbrıs ve İngiltere gibi ülkelerde büyük yatırımları vardı. Aşirete direkt veya dolaylı bağlı şirketler denizcilik, lojistik/taşıma, gıda, madencilik, inşaat ve petrol ticareti başta olmak üzere birçok sektörde faaliyet yürütüyordu. Haliyle Kürt Bölgesel Yönetimi'nin neredeyse her kademesi Barzani aşireti üyeleri tarafından paylaşılmış durumda. Özet Barzanistan tablosudur.
Tabi bu arada bölgede yoksulluk da hırsızlıkla aynı hızda artıyor. Çalınan, yağmalanan Kürt halkının varlıklarıdır çünkü. Zenginlerin yükselmesi için yoksulların daha aşağılara itilmesi, düşürülmesi gerekir.
***
Kürdistan Kürtler'e refah ve özgürlük getirmedi, evet. Bunun bir de “ümmetçi” karşılığı var. Bizim İslamcılar da “Huzur İslam’da” nidalarıyla geldiler. Güya daha Müslüman olursak, daha dindarlaşırsak açlar doyacak, mazlumlar zulümden kurtulacaktı. Yalandı tabii. Neden İslam’da huzur olsun ki? Tarihi gösteriyor, İslamcılığın girdiği yerde ot yeşermez. Geldiler, yerleştiler, tek uğraşları çalıp çırpıp sınıf atlamak oldu. Yatlar, saraylar, lüks araçlardan geçilmiyor ortalık. Camiye namaz eda etmeye bile binlerce koruma, onlarca araçla gidebiliyorlar. Öyle ki, Emevi-Abbasi saraylarının şatafatı bunların zevküsefasının yanında çok mütevazi kalır.
Bilinenler bunlar, bilinmeyenler var bir de. 1100 odalı bir tane yaptırdılar yetmedi, Osmanlı'dan kalan bütün sarayları “çalışma ofisi” yaptılar, halka kapattılar. Geçen gün o çalışma ofislerinden birinin girişindeki camiden bir gazeteci arkadaşımızı uğurladık. Bariyerle kapatılmış kapısını sarkık bıyıklı, ağır silahlı korumaların tuttuğu bir ibadethaneye ilk kez tanık oldum böylece. Camileri bile özelleştirdiler, iç ettiler özetle.
Bizdekilerle ilgili iddialar da havalarda uçuşuyor haliyle. İçlerinden sadece birinin servetinin 300 milyar doları bulduğu fısıldanıyordu taa birkaç yıl önce. Bunca hırsızlığın, yağmanın ortasında her şey mümkündür.
***
“Açlığın dini olmaz
Yoksulluğun vatanı
Kör olasın kahpe devran…”
Bir Grup Yorum şarkısının nakaratı bu. Açlığın dini, yoksulluğun vatanı yoktur. İşte sonuç ortada. Huzur ne milliyetçilikte ne ümmetçilikte. Yolsuzluğun da hırsızlığın da Türk'ü-Kürt'ü, Müslüman'ı-Hristiyan’ı yok. Bunlarda huzur bulamazsınız. Huzur bulamazsınız ama biriktirecek servet, atlayacak sınıf, lüks, şatafat, saltanat, eş-dost kayırma, yoksul kanı içerek semirme bulursunuz.
Milliyet, ümmet hepsi hikâye. Ulusu, dini ne olursa olsun bütün patronlar işçilerden çalıyor. Üzerine konuşabileceğimiz, plan yapabileceğimiz tek sosyal kategori var yani; sınıftır o da.
Açlığın dini olmaz, yoksulluğun vatanı. Anamız amele sınıfıdır, bizi birleştirecek tek gerçek bu!
Orhan Gökdemir / SOL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder