Bir ‘acayip’ seçimler -Ergin Yıldızoğlu-
Son haftalarda ABD başkanlık seçimleri üzerine yazıyorum. Kimi dostlar “Bize ne? Ne halleri varsa görsünler” diyor. Oysa, içinde bulunduğumuz tarihsel dönemde, ABD seçimleri, “süreç olarak faşizm” üzerinde düşünmeye yardım edecek değerli ipuçları sunuyor.
***
Kamala Harris’in, Demokrat Parti’nin kampanyasını ve örgütünü, taban desteğini canlandırmasıyla, birçok kamuoyu yoklamasında Trump’ın önüne geçmeye başlamasıyla seçim yarışı hızlandı. Harris, Trump ile Biden arasındaki yaş ve “baş” (“kim daha az bunamış” gibi) dengesini tersine çevirdi. Demokratlar seçimleri kazanabileceklerine inanmaya başladılar.
Trump’ın ve başkan yardımcısı adayı olarak seçtiği Vance’ın “acayiplikleri” daha bir görünür oldukça, Demokrat Parti bu “acayiplikleri” çok etkili bir propaganda teması olarak kullanmaya başladı: “These people are weird” (Bu insanlar acayip). Diğer taraftan, weird, eski (11-16 yüzyıl) İngilizcede, Almanca kökenli wyrd sözcüğü, “kader”, anlamına da geliyor. “Acayip” olanlara yakından bakınca “süreç olarak faşizmin”, hatta Margaret Atwood’un Damızlık Kızın Öyküsü’ndeki “Gilead” rejiminin çok bildik özellikleriyle karşılaşıyoruz.
BİR ‘FAŞİST DARBEYE’ DOĞRU
“Bir kişiye bir oy bir kez” sloganını, ilk kez Cezayir iç savaşının arifesindeki seçimlerde siyasal İslamın liderliğinin ağzından duymuştuk. Şimdi, aynı anlayış, ABD başkanlık seçimleri öncesinde karşımıza çıktı. Geçen cuma günü Trump, Hıristiyan milliyetçilerine (faşistlere) konuşurken “Güzel Hıristiyanlar sizi seviyorum, gidin bana oy verin. Bir daha oy vermek zorunda kalmayacaksınız, her şeyi o kadar iyi bir şekilde ayarlayacağız ki bir daha oy vermek zorunda kalmayacaksınız.” Gerçekten “acayip” ama, Vance’ın “ABD, Roma İmparatorluğu’nun cumhuriyet döneminin son günlerini (MÖ 75) anımsatıyor” (öyleyse bir Sezar gerekiyor) saptamasıyla uyumlu.
“Acayiplikler” bununla sınırlı değil. Trump, cuma konuşmasından bir gün önce, “O kadar çok oyumuz var ki oya ihtiyacımız yok. Halkıma oylara ihtiyacım olmadığını söylüyorum. İhtiyacımız olan tüm oylara sahibiz. Oylara ihtiyacım yok. Hiç kimsenin sahip olmadığı kadar çok oyumuz var. Oy vermek zorunda değilsiniz, endişelenmeyin” diyordu.
Sakın, Trump seçimi kazanmak için oya, başkan olmak için de seçimi kazanmasına gerek olmadığını düşünüyor, sonucu oylardan başka bir şeyin belirleyeceğine inanıyor olmasın!
Geçen hafta Rolling Stone dergisi, en kritik eyaletlerde seçim güvenliğine, önceki seçimlerin sonuçlarını kabul etmemiş 70 Trumpçı atandığını, atamaların devam ettiğini aktarıyordu. Trump, bu kez eyaletlerin, seçim sonuçlarını tasdik etmeyeceğine, kargaşa çıkınca da yüksek mahkemenin kendisinden yana karar vereceğine inanıyor. Kısacası, ABD’de “süreç olarak faşizm” seçimi kazanmaya değil, darbe yapmaya hazırlanıyor.
PROJE 2025
Bu darbenin ve sonrasının planını da Heritage Foundation’un, devleti ve toplumu yeniden yapılandırma tasarımı “Project 2025” başlıklı kapsamlı metin sunuyor. Trump, şimdilerde bundan “haberim yok” diyor ama önceleri övüyordu: “Heritage Foundation’un sadece iki yıl önce başlamış küçük projeleri inanılmaz bir iş çıkarıyor... hareketimizin, hareketinizin yapacaklarına dair zemin ve ayrıntılı planlar hazırlıyorlar.”
Heritage Foundation’un başkanı Kevin Roberts de “Project 2025”in önsözünde “Bu büyük ‘Awokening’e (‘Woke’ faşistler açısından, tüm ilerici değerleri tanımlayan bir kavram- gerçekteyse haklar ve özgürlükler alanında bir uyanış demek- EY) son vermeyi, çocukları bu fikirlerden kurtarmayı, (1970’lerin, sivil haklar hareketinin öncesine dönmeyi) kültürü geri kazanmayı ve Amerikan karşıtı solu içeride ve dışarıda yenmeyi amaçlıyoruz” diye yazmış. Bu Hıristiyan milliyetçi planın kadınların hakları üzerine getirmeyi (kürtajı tüm ülkede kesin olarak yasaklamak gibi) amaçladığı yasakları düşününce de ortaya, klasik faşizm+Gilead gibi adeta kâbus ötesi bir rejim tasarımı ve bunu bir darbe ile kurma projesi çıkıyor.
Karşımızda, yalnızca ABD’de değil dünyada solu, kadın haklarını hedef alan bu proje var. Bu projenin, potansiyel taklitçilerini, olası “Amerika’da da var” açıklamalarını düşününce, “Bize ne? Ne halleri varsa görsünler” demek akıl kârı değil. “Acayip” mi “kader” mi 96 gün sonra belli olacak!
/././
Trump ve ‘Exurbia’ -Ergin Yıldızoğlu-
Son olarak David Masciotra’nın, Exurbia Now: The Battleground of American Democracy (2024), (Exurbia: Amerikan Demokrasisinin Savaş Alanı) adlı eseri, “süreç olarak faşizmin” 21. yüzyılda ABD’de yeniden şekillenen (ilk şekillenme dönemi 1920-1930’lardı) toplumsal tabanının özelliklerini tartışıyor.
EXURBİA
Masciotra, “Exurbia” (şehirlerin, banliyölerinin dışında, ama kırsal olmayan bölgeler) demokratik haklar ve özgürlükler mücadelesi içinde kritik savaş alanlarına dönüştü diyor. ABD’de “exurbia” alanlarda son yıllarda hızlı bir büyüme yaşandı. Buraları ulusal siyaset, kültür alanında giderek daha etkili hale geldi. “Exurbia”, ağırlıklı olarak bireyciliğe, mülkiyet haklarına ve muhafazakâr değerlere özellikle önem veren beyaz bir orta sınıftan oluşuyor. “Exurbia”nın büyümesi, siyasi güç dengesini ve genellikle de ulusal seçimlerin sonuçlarını belirlemeye başlamış.
Trump’ın toplumsal tabanı ağırlıklı olarak “exurbia” sakinlerinden oluşuyor. 6 Ocak ayaklanmasına katılanların en belirgin ortak noktası “exubria”dan geliyor olmalarıymış. Ancak Masciotra, bu kesimin siyasi tercihlerinin öncelikle ekonomik kaygılardan kaynaklanmadığını vurguluyor. Bu bölgelerin ekonomik manzarası genelde bir istikrar sunan işlerden ve endüstrilerden oluşuyor, ortalama gelir düzeyi, kentsel bölgelere kıyasla daha düşük ve istihdam/girişimcilik olanakları daha zayıf ama ortalama gelir düzeyi yüzde 15-20 oranında ülke ortalamasının üzerinde. Ekonomik güvensizlik, devlet müdahalesine karşı bir şüpheciliği, öz yeterlilik anlatısını besliyor, muhafazakâr değerleri daha da pekiştiriyor. “Exurbia”da en önemli sosyalleşme alanlarını dev evanjelik kiliseler ve kumarhaneler oluşturuyor. “Exurbia” sakinleri, ekonomik sorunların çözümlerinin muhafazakâr politikalarda yattığına inanıyorlar.
“Exurbia”daki geleneksel aile yapıları, dini inanç ve topluluk uyumu (ırkçılık, yabancı korkusu) gibi kültürel değerler, bu kesimi muhafazakâr platformlara, siyasi liderlere, güncel olarak da tüm zaaflarına karşın Trump’a yönlendiriyor. Bu bölgelerin kültürel homojenliği, bu homojenliği tehdit eden gelişmelerin yarattığı gerginlik, kentsel merkezlerde görülen ilerici değişimlere karşı direnci artıran bir kimlik duygusunu besliyor. Bu kimlik, beyaz-Hıristiyan, erkek egemen bir dünyanın (ulusun) giderek kaybolmakta olduğuna ilişkin bir inancı, “melankolik” bir boyutu içeriyor.
Masciotra, çalışmasında, bu bölgelerdeki siyasi güç yoğunlaşmasının, ulusal politika üzerinde orantısız bir etkiyle ulusal çapta hakların ve özgürlüklerin sınırlanmasını, diğer demografik grupların marjinalleşme riskini artırarak demokrasinin temel ilkelerini zayıflatılmasını getireceğini söylüyor.
Masciotra, sadece bu eğilimlerin kapsamlı bir analizini sunmakla kalmıyor, aynı zamanda demokrasinin daha geniş anlamlarını da düşünmeyi öneriyor. “Exurbia”nın yükselişi, ilerici demokratik güçlerin, bu bölgelerle etkileşime girme, onların endişelerini ele alma biçimlerinin de yeniden bir değerlendirilmesini gerektiriyor. Artmakta olan demografik çeşitlilik, nesil değişiklikleri gibi demografik dönüşümler, yeni istihdam, yatırım olanakları gelecekte “exurbia” sakinlerinin kültürel eğilimlerini, siyasi önceliklerini etkileyebilir. Ayrıca medya ve teknolojinin etkisiyle devam eden kültürel evrim, “exurbia”nın muhafazakâr kalesini yavaş yavaş yıkabilir. Ancak bu seçimlerde “exurbia” Trump’ı, MAGA hareketini, dolayısıyla “süreç olarak faşizmi” besleyen önemli bir etken.
Masciotra, “bu yeni siyasi dönemin karmaşıklıklarında yol alırken, ‘exurbia’ gibi bir kültürel-siyasi savaş alanını anlamanın demokrasi güçleri açısından hayati önemini” vurguluyor: Bu bölgeler sadece coğrafi konumlar değil, aynı zamanda kültürel ve siyasi dönüşümün merkezleridir. Masciotra, “exurbia”nın özgün dinamiklerini tanıyarak, ele alarak, Amerikan halkının çeşitli dokusunu gerçekten yansıtan daha kapsayıcı bir demokrasi için mücadele etmek gerekir diyor.
/././
Haniye suikastının üç hedefi -Mehmet Ali Güller-
Seçimden yararlanarak ABD Kongresi’nde konuşan ve Washington’dan tavizler koparmaya çalışan İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, ABD dönüşünde “bölgesel savaş” kışkırtıcılığı için düğmeye bastı.
İsrail’in Hamas Siyasi Büro Başkanı İsmail Haniye’yi Tahran’da öldürmesi, Netanyahu’nun şu üç hedefine işaret ediyor:
NETANYAHU ATEŞKESİ HEDEF ALDI
1) İsrail Başbakanı Netanyahu’nun amacı, ne pahasına olursa olsun iktidarda kalmak. Bu amaçla Gazze’de ucu açık siyasi ve askeri hedeflerle saldırı stratejisini sürdürüyor. Öyle ki “ertesi gün” belirsizliği, Netanyahu ile ordu arasında gittikçe daha da derinleşen bir çelişkiye dönüşmüş durumda.
Öte yandan Biden yönetimi ve Demokrat Parti ise Gazze’deki saldırının uzaması ve soykırıma varması nedeniyle rahatsız. Zira durum üstelik seçim öncesinde, ağırlaşan bir iç kamuoyu baskısına dönüşmüş durumda. Ayrıca Washington, tablonun Körfez ülkeleriyle ilişkilerini de gittikçe sorunlu hale getireceğini görüyor.
İşte Biden yönetimi bu amaçla bir ateşkes planı açıkladı. Ancak Netanyahu ateşkese direniyor; çevresinden dolanıyor, yeni şartlar ileri sürüyor, müzakereleri çıkmaza sokmaya çalışıyor.
Netanyahu, Haniye suikastıyla ateşkes baskısını kaldırmayı amaçlıyor.
NETANYAHU İRAN’I KIŞKIRTIYOR
2) İsrail, Hamas lideri İsmail Haniye’nin daha önce ailesini hedef almış, üç oğlu ile dört torununu öldürmüştü. Ancak bu kez Haniye’yi, üstelik İran topraklarındayken hedef aldı. Yani İsrail yönetimi Haniye suikastıyla doğrudan İran’a mesaj verdi.
Netanyahu, Aksa Tufanı’nı fırsata çevirerek İran’a karşı saldırıya çevirmek istemişti. Kuşkusuz bunun için ABD’ye, hatta İngiltere ile diğer Atlantik müttefiklerine ihtiyacı vardı. Ancak ABD buna birkaç nedenle karşıydı. Bir kere İran öyle kolay lokma değildi ve Ukrayna cephesine yeni bir cephe ekleyebilecek bir Amerikan gücü de yoktu.
Netanyahu ABD’yi bölgeye çekebilmenin yolunun İran’ı kışkırtmaktan geçtiğini görerek bir kaç deneme yaptı: Suriye’deki İranlı komutanları hedef aldı, İran’ın Suriye’deki diplomatik temsilciliğini vurdu. İran, savaş açmadan “ölçülü bir yanıt” ile İsrail’in oyununu bozdu. Bu süreçte ABD ile İran, İsviçre’de gayriresmi görüşmeler yaparak bölgesel bir savaşın önlenmesinde uzlaştılar.
Netanyahu, Hamas lideri Haniye’yi Tahran’da öldürerek İran’ı yine kışkırtmaya çalışıyor, yanıt vermeye zorluyor.
HAMAS’I DİZAYN ETME HEDEFİ
3) Gazze’de Hamas’ın bitirilemeyeceği ortada. Nitekim son dönemde çeşitli İsrailli yetkililer de bunu açıkça ifade etmeye başladılar.
Netanyahu, Haniye suikastıyla Hamas’ı dizayn ederek örgütte yeni bir liderlik oluşmasını amaçlıyor. Netanyahu böylece Hamas’ın gücünü zayıflatmayı ve günün sonunda masaya daha deneyimsiz bir Hamas liderliğinin oturmasını sağlamayı hedefliyor.
İSRAİL TERÖRÜNE KARŞI NE YAPILMALI?
İsrail, bir terör devleti olarak düzenlediği suikastlar ile sadece Ortadoğu için değil, tüm dünya için bir sorundur. Bu nedenle Çin’den Türkiye’ye, Brezilya’dan Güney Afrika’ya tüm ülkeler Gazze çabalarını birleştirmelidir. İsrail’in bu saldırısına karşı Birleşmiş Milletler (BM) harekete geçirilmelidir.
İsrail’i bu tür saldırılardan caydırmak için en sert tedbirler alınmalı, Netanyahu soykırımdan, insanlığa karşı suçlardan, savaş suçlarından, terörden ve suikastlardan hızla yargılanarak cezalandırılmalıdır.
İsrail devletinin soykırım, terör ve suikastlarına karşı “Filistin’in tanınması” çabaları hızlandırılmalı, AB devletlerinin geçen aylarda başlattığı “tanıma” sürecinin genişletilmesine uğraşılmalıdır.
/././
Erdoğan’ın piramidi -Mehmet Ali Güller-
Peki nedir bu piramit?
CENNETLE KANDIRILAN YOKSULLAR
En altta, tabanda, yoksullar var: O yoksullara kömür, makarna vb. yardımlar yapılıyor, yeşil kartlar dağıtılıyor ve ölmeyecek kadar yaşaması sağlanıyor. Tüm bu “yardımlar” da Erdoğan’ın lütfu gibi sunuluyor. Böylece yoksullara “yardımın sürmesi için AKP’ye oy vermeye devam etmesi gerektiği” söylenmiş oluyor.
Peki yoksullar buna nasıl rıza gösteriyor? Hegemonya-rıza ilişkisinde birçok parametre var elbette ama toplumumuz açısından öne çıkanı din. Yoksullara Diyanet, tarikat ve cemaat eliyle her gün şu propaganda yapılıyor: Sabredin, cennette ödüllendirileceksiniz!
Evet, bu propagandayı her gün çeşitli yollarla yapıyorlar. En tipik örneklerden biri, Cübbeli Ahmet Hoca’nın sözleridir: “Fakirler, zenginlerden 500 sene evvel cennete girecekken nasıl zengin olmak istenir?” Böylece piramidin altındakiler, üstündekilerin zenginliğini sorgulamamış olur!
SEÇİLMİŞLER
Piramidin ortasında, çeşitli katmanlar halinde orta sınıflar vardır. Bunlar özetle, piramidin üstünde yer alanların lütfu üzerinden iş, aş, ev sahibidirler. Liyakatları ile değil, AKP teşkilatlarının oluruyla kamuda, özelde, belediyede iş sahibi olurlar. Böyle olunca da ne altındaki yoksulların dertleriyle dertlenirler ne de üstündekilerin zenginliklerini sorgularlar.
Piramidin üst kısmında ise çeşitli katmanlar halinde zenginler vardır. En alt katmandakiler, vakıf-belediye vb. yollarla geliri artırılan, 20 yıl önce oturduğu Fatih’ten İstanbul’un yeni semtlerindeki lüks sitelere taşınanlardır. Bir üstündeki daralan katmanda, kamu ve özelde aynı anda birkaç koltuk sahibi yapılan seçilmişler vardır. Üstünde de ihale yoluyla zenginleştirilen, klasik İstanbul sermayesinin karşısına konumlandırılan “yeni zengin sınıf” vardır.
ALTI KATLI PİRAMİT: AKP
Bu piramidin özelliği şudur: Yukarıdan aşağıya “lütufla”, aşağıdan yukarıya “rıza” oluşturulur. Bu piramit anlaşılmadan ne Erdoğan’ın belediyelerden borç tahsil etme hamlesi anlaşılır ne de “Sermaye düşmanlığına fırsat vermem” sözleri...
Erdoğan AKP’nin 20 yıl yönettiği, borçlandırdığı, Sayıştay’ın uyarılarına rağmen borç tahsili yapılmasını engellediği belediyeler muhalefete geçince, borçların tahsilini anımsadı! Çünkü o borçlar, AK-piramidin alt ve ortasının inşasında oluştu. Çünkü şimdi “bazı” belediyeler o akışı “kısmen” bozuyor.
Erdoğan’ın “Sermaye düşmanlığına fırsat vermem” demesi ise piramidin tepesiyle ilgili. Erdoğan hem “yeni zengin sınıfı” oluşturarak hem de klasik zengin sınıfı gözeterek ve memnun ederek bir sistem kurdu. O sistemin sürebilmesi, iktidarının sürebilmesinin dayanağı. O nedenle son 10 yılda bu sınıfın 7.5 milyar TL’lik vergi borcunu sildi, o nedenle OHAL’i “grevlere karşı” patronların çıkarı için kullandı, o nedenle ülke ekonomisini krize sokmak pahasına finans kapitali (mali sermayeyi) besledi, kur korumalı mevduat yoluyla Hazine’den bankalara para akıttı.
Kısacası AKP düzeni, “Altı Katlı Piramit” düzenidir. Muhalefet piramidin en tepesindeki “beşli çetelerle” uzlaşarak değil, o çetelerle mücadele ederek düzeni bozabilir. Ve en üst kattakilerle mücadele ettiği ve geliri katlara adil dağıtabileceğini gösterebildiği oranda alt kattakileri kazanabilir.
/././
Bilimin dine dinin bilime ihtiyacı yok(II+III+IV) -Özdemir İnce-
Selim Can adlı çok zarif bir okur, “Bu Darvin denilen bilmem neden başka akıllı gelmemiş mi bu dünyaya? Bu Yahudi pezevenkten başka yani. Ve buna inanan salaklara ne diyeceksin? Aslında bu DİNSİZ KİTAPSIZ HERİFİN gayesi planlı ve programlı olarak dinleri inkâr etmek, başka bir şey değil onun bu sergilediği soytarılıklar” diye buyuruyor.
Gönderilen e-postaların çoğu bu minvalde. Bu insanları yetiştiren 50 yıldır TC Milli Eğitim Bakanlığı! Yetiştirmeye devam edeceği yaptığı işlerden anlaşılıyor. Aynı yazının son bölümü de tepkiye yol açtı. O bölümde şöyle diyordum: “Bilimi dinin sınavına, dini bilimin sınavına sokmak saçmalıktır. Bilimi dinselleştirmek, dini inancı bilimselleştirmek de delice bir saçmalıktır. Saçmalıktır ama her dinin her türlü din yobazları bu türden saçmalıkları adım başı yapmaktalar. Aklı başında din adamları din ve bilimin iki ayrı alan olduğunu, bu iki alanın birbirine karıştırılmaması gerektiğini söylüyorlar ve çok iyi ediyorlar. Bilim adamları Tevrat, İncil ve Kuran’ı bilimsel değerlerle inceleyecek olurlarsa toplumda huzur kalmaz. Müslüman din adamlarının Kuran’da dünyanın düz olduğunun yazılı olduğunu savunduğunu biliyor musunuz? ‘Tanrı’nın yeryüzünü düz olarak gökleri de muhafazalı bir tavan şeklinde yaratması, insanların geniş yollarda yürüyerek kolaylıkla seyir ve seferlerde bulunmalarını sağlamak içindir. Tanrı bunu kitabında açıklar.’ (Taberi, ‘Milletler ve Hükümdarlar Tarihi’, Cilt 1, s.3)”
Fanatik kitle bu bölüme de ateş püskürdü. Kuran varken neden Taberi’den örnek gösteriyormuşum? Ben kimseyi kırmak istemediğim için Kuran’dan örnek göstermedim. Kuran’da elbette dünyanın yuvarlak olduğu ve Güneş’in çevresinde döndüğü yazmıyor.
Peki ne yazıyor ? Şunlar yazıyor:
“Ardından yeri yaydıkça yaydı” (Naziat suresi, 27-33)
“Il a ensuite étendu la terre” (Sourate LXXIX, 30)
“and the earth-after that He spread it out” (The Pluckers, LXXIX, 30)
“Odur sizin için yeri döşek gibi yapan” (Taha suresi, 53)
“Yeri yayan, üzerinde sabit dağlar...” (Rad suresi, 3)
Türkçe’deki Kuran çevirileri, çeviriden çok aşırı yorum içeriyor. Bir çevirmen, “Sonra da yeri döşeyip yerleşmeye hazırladı” diyor. İkincisi, “Bundan sonra da yeri yayıp deve kuşu yumurtası biçiminde yuvarladı” diye yorumluyor. Üçüncüsü ise “Bundan sonra da yeri döşedi” diye yazıyor. Daha ilginç bir meal çevirisi (!) de var: “Ondan sonra yer küreyi eksenine göre eğip bir elipsoit haline getirerek yayıp döşedi.”
El insaf yani! Ben bunları bildiğimden kimseyi üzmemek için ana kaynağa gönderme yapmadım. Kuran’ın Arapçasında, Fransızcasında, İngilizcesinde “Yeri yaydı” diyor. Bu yayma masa örtüsü gibi yayma anlamında. Din kitaplarını bilimselleştirmek çok tehlikelidir!] (Hürriyet, 15 Ekim 2008)
Ramazan ayı gelince başta Hürriyet olmak üzere (ki bu alışkanlığın mucididir) neredeyse bütün gazeteler ramazan ve din konusunu işler. Ama konuk yazarlar işin aslına asla girmezler: Bütün dinlerde peygamberlere ilkin yoksullar ve ezilenler inanır. Kendilerine seslenmeyen, kendilerini kollamayan birinin dinine neden inansınlar? Bütün peygamberlere, başlangıçta siyasi ve ekonomik iktidarlar hemen muhalefet ederler. Din yaygınlaşınca, onu kabul ederler ve dizginleri ele alırlar.
Ramazan ayında gazetelerde hazırlanan özel bölümlerde yayımlanan teolojik yazıların tamamı, sadece, her türlü iktidarın (siyasal, ekonomik vb.) işine yarar. Türkiye’de de İslamcıların ekmeğine yağ sürer. AKP’ye hizmettir!
Hürriyet gazetesinde bu yılın âlim ve muallimi Yrd. Doç. Dr. Emre Dorman “Kuran ve Bilim” adlı köşede Kuran’ın bir bilim kitabı olduğunu kanıtlıyor: “Ve evreni (göğü) kuvvetimizle kurduk muhakkak ki onu genişletmekteyiz” (Zariyat Suresi 47)
Not: İlk yazının birinci satırındaki 2022, 2012 olacak.
(III)-
Nasıl bir evrende yaşadığımız tarih boyunca merak konusu olmuştur. Evrenin kökeni, yapısı ve işleyişine dair birçok iddia ortaya atılmıştır. Muhtemelen tarihte çok az konu bu kadar hararetle tartışılmış olunmasına rağmen görüş birliğine varılamamıştır.
Aristoteles, Batlamyus, Giordano Bruno, Telesio Patrizzi, Galileo Galilei, Isaac Newton gibi Batı biliminin en büyük dehaları yapmış oldukları gözlemler, ortaya koymuş oldukları formüller ve bilimsel uğraşlarıyla evrenin sınırlı-sonlu veya sonsuz olduğunu iddia etmiş, fakat hiçbiri genişleyen dinamik evren modelini öngörememiştir.
20. yüzyıla gelindiğinde Edwin Hubble, gelişmiş teleskobuyla yaptığı gözlemlerinde, tüm yıldız kümelerinin hızla birbirlerinden uzaklaştığını tespit etmiş ve böylece genişleyen dinamik evren modeli ortaya konulmuştur.
Ortaya konulan bu gerçek bir kez daha Kuran’ı tarihsel görüşler ve bilimin verileri karşısında haklı çıkarmıştır. Evrenin genişlediği ilk kez 1900’lü yıllarda ortaya atılmıştır. 1900’lü yıllardan önce ise Kuran dışında bu hakikati ortaya koyan başka bir kaynak yoktur.
Thales, Platon ve Batlamyus’un düşünce mirasına sahip antik Yunan, Kopernik, Kepler, Galileo ve Newton’lu ortaçağ, Descartes ve Kant ile yeniçağ, insanlık tarihindeki dehaların hiçbiri genişleyen bir evrende olduğumuzu ortaya koyamamışlardır.
Ancak Kuran, ortaya koymuş olduğu tüm iddialarda tarih boyunca haklı çıktığı gibi sürekli genişleyen dinamik bir evrende olduğumuza dair dev iddiasında da haklı çıkarak gerçekten görmek isteyen akıllara ve vicdanlara mucizevi yönlerinden birini daha sunmuştur.1
Yrd. Doç. Dr. Emre Dorman böyle diyor da 20. yüzyıla gelindiğinde Edwin Hubble adında bir kâfir, gelişmiş teleskobuyla yaptığı gözlemlerinde, tüm yıldız kümelerinin hızla birbirlerinden uzaklaştığını tespit etmiş ve böylece genişleyen dinamik evren modeli ortaya koymuş da bir Müslüman aynı işi neden yapamamış? Kuran’ı okuduğu halde Müslümanlar neden dalga geçmiş?
Gülünç iddiayı doğru kabul edelim: Önemli olan, önce Kuran’da yazanlardan habersiz o teleskopu yapmak, sonra “genişleyen dinamik evren modeli”ni oluşturmaktır. Bu nedenle Emre Dorman’ın yaptığına safsata ve gevezelik denir. “Pantalon olmadıysa düdüklü tencere verelim” gibi.
Üstelik bir de aşırı yorum zorlaması yapıyor: Zariyat Suresi’nin 47. ayetinde “evren” diye bir sözcük yok, “gök” diyor. Bre Emre Dorman, sen Allah’tan daha mı iyi bileceksin? Allah, Prof. Dr. Yaşar Nuri Öztürk çevirisinde “gök” diyor: “Göğe gelince, onu biz ellerimizle kurduk. Kuşkusuz, biz, genişleticileriz.”
Fransızcaya D. Masson şöyle çevirmiş: “Et le ciel? Nous l’avons solidement construit et nous lui avons donné de vastes proportions.”2
D. Masson’un da aklına “le ciel” (Gök) sözcüğünden sonra parantez açıp içine “l’univers” (Evren) yazmak gelmemiş.
Zavallı İngilizin de aklına gelmemiş: “And heaven - We built it might, and We extend it wide”3 diye çevirmekle yetinmiş.
Peki Emre Dorman neden çeviri ve yorum asparagası yapıyor? Yapıyor, çünkü din adamları, bütün dinlerde, her zaman sahtekârlık yapmışlardır. Oysa Kuran’ın bilgisi, son surenin (Nas Suresi) indiği günün bilgisiyle sınırlıdır.
Emre Dorman, 31 Mayıs 2017 günü de keşif ve uydurmalarını sürdürüyor:
“Güneş de bir karar yerine doğru akıp gitmektedir. Bu, üstün olan ve bilenin takdiridir.” (Yasin Suresi: 38)
“Güneş’e, Ay’a boyun eğdirdi. Her biri adı konulmuş bir süreye kadar akıp gitmektedir. Her işi yoluna koyup düzenler. Delilleri birer birer açıklar ki Rabbinize kavuşacağınıza kesin olarak inanasınız.” (Rad Suresi :2)
Tarihte uzun dönemler boyunca Dünya’nın evrenin merkezinde sabit bir şekilde durduğu, Güneş’in ise Dünya’nın etrafında döndüğü kabul edilmişti. Kopernik ile başlayan ve ardından Kepler ve Galileo tarafından devam ettirilen süreçte ise Güneş’in sabit bir şekilde evrenin merkezinde durduğu, Dünya’nın ise sabit duran Güneş’in etrafında döndüğü kabul edilmişti. Bilimde devrim sayılan bu keşif son derece önemliydi ama gerçekte Güneş’in sabit bir şekilde durduğu kabulü de hatalıydı. Bu hatanın fark edilmesi ise çok sonraları, gelişmiş teleskoplar sayesinde ve kozmoloji biliminin oluşturduğu birikimle gerçekleşecekti.
1 Yrd. Doç. Dr. Emre Dorman, Hürriyet, 28 Mayıs 2017.
2 D.Masson, Le Coran, Gallimard, Folio classique.
3 Arthur J. Arberry, The Koran Interpreted, Oxford University Press.
(IV)-
Yapılan bilimsel gözlemler ile Güneş’in sabit durmadığı, aksine hareket ettiği ve Dünya’nın da hareket eden Güneş’in etrafında döndüğü anlaşıldı.
Ayetlerden de açık bir biçimde görüldüğü gibi bu devrimsel keşfe bu gerçeğin fark edilmesinden çok önce Kuran’da dikkat çekilmiştir. Bilim tarihindeki Güneş’in Dünya etrafında döngü yaptığı fikri de Güneş’in hareketsiz bir şekilde durduğu fikri de bilimin verileri tarafından çürütülmüştür.
Yasin suresinin 38. ayeti ise Güneş’in bir hedefe doğru akıp gittiğini söyleyerek doğru modeli ortaya koymuştur. Dolayısıyla Kuran, birçok konuda olduğu gibi Güneş’in hareketini de doğru şekilde açıklayan bilinen ilk kaynaktır.” 1
Gene aynı terane: İki ayetin anlamıyla Emre Dorman’ın yorumunun ne ilgisi, ne ilişkisi var? Uyduruyor! Güneş doğudan doğup batıdan battığı için onun hareket ettiğini (akıp gittiğini) milyonlarca yıldır insanlar görmektedir. Hareket dünyanın dönmesinden mi kaynaklanmaktadır? O başka! Bu hareketi gören ve arabayı keşfetmiş (ilk) insanlar ona “Göğün arabası” adını vermişlerdir. Ve ben de çok gençlik şiirlerimden birinde “Göründü göğün arabası” demişimdir. Kuran (Yasin 38): “Güneş bir hedefe doğru akıp gitmektedir” derken “dünya merkezli” bilgiye uygun olarak doğudan batıya yapılan gündelik yolculuğa işaret etmektedir. Gerisi boş laf! Hurafe üretimi!
***
EVRENİN OLUŞUMU2
İnternette evrenin oluşumuyla ilgili, Kuran’ı referans alan yüzlerce yorum var. Bunların tamamı Kuran’a bütün zamanları (gelecek dahil) kapsayan bir ilim kitabı muamelesi yapıyor. Bunlardan, Bülent Pakman-Pakman World sitesinden iki örnek alıyorum:
Evrenin oluşumuyla ilgili bazı Kuran ayetleri:
“[Allah] Gökleri ve yeri yoktan yaratıp donatandır!... Her şeyi yaratandır ve her şeyi en iyi şekilde bilendir!” (Enam 101)]
Yorumcu Pakman, “Gök (sema) kelimesi Kuran’ın pek çok yerinde uzay ve evren anlamında kullanılır” diyor. Ama neden? Kuran Arapçasında “uzay” ve “evren” anlamına gelen sözcükler yok mu? Pakman da Dr. Emre Dorman gibi uydurmacılık yapıyor. Allah, en azından Arapça “kâinat” ve “feza” sözcüklerini ve eşanlamlılarını bilmiyor mu?
[“O küfre sapanlar görmediler mi ki gökler ve yer bitişik idi, biz onları ayırdık. Her canlı şeyi sudan oluşturduk.” (Enbiya 30)]
[Ayette göklerin yerin birbiriyle bitişik yani “ratk” durumunda olduğundan bahsediliyor. Ardından bu ikisi “fatk” fiili ile ayrılıyorlar. Yani biri diğerini yararak dışarı çıkıyor. Gerçekten de Bing Bang’in ilk anını hatırladığımızda, tek bir noktanın evrenin tüm maddesini içerdiğini görüyoruz. Yani her şey hatta henüz yaratılmamış olan “gökler ve yer” bile bu noktanın içinde “ratk” halindeler. Ardından bu nokta şiddetle patlıyor ve bu yolla maddeler “fatk” oluyorlar. (Bülent Pakman-Pakman World)]
Allah, “O küfre sapanlar görmediler mi ki gökler ve yer bitişik idi, biz onları ayırdık” diyor.
Allah, yer ve gökleri ayırdı ise bu, yer ve gökler kendisinden önce de vardı demek olmuyor mu? Bence oluyor. Kendisi yarattı ise ayıracağı iki şeyi neden bitişik yarattı? Hikmetinde sual olunmaz mı? Siz Kuran’ı bilim kitabı yaparsanız, birisi çıkıp benim sorduğum bu soruyu sorar. Bu kafayla, kaynayan suyun fokurdamasından da Bing Bang çıkartılabilir.
Tevrat’ın “Dünyanın Yaratılışı” bölümünde, Allah’ın, yaratılışın üçüncü gününde kara ve denizleri yarattığını yazar. Tanrı, büyük deniz canavarlarını ve öteki deniz canlılarını ise beşinci gün yaratmıştır. Tevrat yazdığına ve Kuran bunu kabul ettiğine göre zaar öyledir. Ama bizler şöyle bir soru sorabiliriz: Beşinci gün yaratılan deniz canlılarının fosilleri nasıl olup da üçüncü gün yaratılan dağların katmanlarında bulunuyor şimdiki zamanda?
Bir başka sorun daha var: “Herkese Bilim ve Teknoloji” dergisinin 60. sayısında (19 Mayıs 2017) yayımlanan bir yazıya göre Güney Afrika’da bir mağarada bulunan insan fosillerine dayanarak “Homo Naledi” adı verilen en yakın atamız 200 bin yıl önce yaşamış. İlk ata sayılan Luci Ana’dan da yaşlı bu fosiller. “Neo” adı verilen Naledi iskeleti şimdiye kadar bulunmuş en eski insan iskeletiymiş... Çok güzel! Evrimin bir kanıtı. Soru şu: İlk yaratılan Âdem ve Havva, 2017 yılında yaşayan insanlara benziyorsa 200 bin yıl ve daha önce yaşamış ve bize benzeyen insanın fosili neden bulunamıyor da “Homo Naledi”nin iskeleti bulunuyor.
[1] Yrd. Doç. Dr. Emre Dorman, Hürriyet, 28 Mayıs 2017.
[2] Bülent Pakman-Pakman World.
/././
Bağlantısız tarafsızlık -Öztin Akgüç-
Dış politikada U dönüşleri, zikzakları lider övgüsünü eleştiren vekillere, Dışişleri Bakanlığı’ndan “Egemen güçlerin vekili olmayın” suçlaması geldi. Yazılı açıklamada, “Tüm bu gerçekleri görmeden gelerek salt siyasi rant amacıyla mesnetsiz ithamlarda bulunan kesimlerin bölgemize nüfuz etmeye çalışan egemen güçlerin vekilleri haline geldikleri de gözden kaçırılmamalıdır. Adımlarımızın, devletimizin ve milletimizin çıkarları doğrultusunda atmaya devam edeceğiz” deniliyor. Suçlamada, ABD’nin Büyük (Genişletilmiş) Ortadoğu Projesi, Erdoğan’ın eşbaşkanlığı, projede bölge için öngörülen düzenin ılımlı siyasal İslam olduğu, sığınmacı sorunu, görmezden geliniyor; zoraki, bazı çevrelere veya kişiye hoş görünme amaçlı olduğu izlenimini veriyor.
Devletin ve milletin çıkarları, milli ve manevi değerler söylemi nesnel değildir. Yoruma, alalamaya açıktır. Söylemin ardına kişisel beklentiler, çıkarlar, değerler saklanabilir. Genel öznel söylemler yerine, ulusal yararı, değeri açıkça ortaya koymak gerekir. Türkiye’nin dış politikada yararı, tarafsız, bağlantısız olmak, bloklar dışında kalmaktır. Bu, “Yurtta sulh, cihanda sulh” amacının da gereğidir. Tarafsız, bağlantısız kalış, Türkiye’nin II. Dünya Savaşı dışında kalmasını sağlamıştır. Savaş sürerken ABD Başkanı F. Roosevelt, İsmet İnönü’yü savaşa girmeye ikna etmek için Kahire buluşması düzenlemiş toplantıya Büyük Britanya Başbakanı W. Churchill de katılmış, ancak Türkiye tarafsızlığını korumuştur. Churchill, 1943 yılında Adana’ya gelerek Adana buluşması ile de İnönü’yü savaşa girmeye ikna girişiminde bulunmuştur. Ülke iç barışı korunarak bağlantısız, ilkeli, dirayetli davranarak savaş dışında kalınmıştır.
Savaş sonrası ABD Başkanı Truman, Sovyet yayılmacılığını, nüfuzunu önlemek amacıyla “contaiment”; SSCB’yi çevreleme planını uygulamaya koymuş, Batı Avrupa ülkelerine Marshall Planı ile destek sağlanırken Türkiye ve Yunanistan’a ekonomik ve askeri yardım başlatılmıştır. 1949 yılında Washington’da başlangıçta 13 ülkenin katılımı ile oluşturulan NATO Antlaşması; huzur, barışı korumak, güvenliği sağlamak amaçlı olarak açıklansa da aslında SSCB’yi günümüzde Rusya’yı çevreleme planının bir aşamasıdır. En sonunda askeri ve ekonomik yardım programının sona erişiyle Türkiye ve Yunanistan, 1952 yılında NATO’ya dahil oldular.
Türkiye’nin tarafsızlık, bağlantısızlıktan Batı’ya yönelmesinde savaş sonrası SSCB’de Stalin’in Kars-Ardahan dahil toprak, boğazları birlikte kontrol talebi etkili olmuştur.
Bir bloka dahil olunduğunda, blokla birlikte hareket, karar alma özgürlüğünü kısıtlandığı gibi istenmeyen serüvenlere de sürüklenmek, diğer bloklarla çekişme çatışma riskini de doğurmaktadır.
NATO lideri ABD’nin, emperyal güç, tehdit ögesi olarak ekonomisinin canlılığı için de savaş ekonomisi modunda tutma gereğinin dünya barışı için bir tehlike oluşturduğu dikkate alınmalıdır.
Türkiye’nin askeri ve ekonomik olarak bloklara dahil olmaması, çatışmalar dışında kalması, coğrafi konumu, Türk Cumhuriyetleri ve bazı Balkan milletleriyle yakın ilişkileriyle, bağlantısız, tarafsız bir merkez olması hedeflenmelidir.
/././
Vahdettin Restorasyonu ‘Yıldız Sarayı’yla Birlikte Vahdettin’i de Kurtarmak!’ -Sinan Meydan-
AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan, geçen hafta, restorasyonu tamamlanan Yıldız Sarayı’nın açılış töreninde yaptığı konuşmada, adeta sarayla birlikte Padişah Vahdettin’in tarihsel rolünü de restore etmek istedi. Erdoğan, konuşmasında, Mustafa Kemal Paşa’nın, Samsun’a gitmeden önce, Yıldız Sarayı’nda Padişah Vahdettin’le yaptığı görüşmede, Padişah Vahdettin’in, Mustafa Kemal Paşa’ya “Paşa paşa, devleti kurtarabilirsin!” dediğini aktararak bir anlamda Kurtuluş Savaşı’nı Yıldız Sarayı’ndan Padişah Vahdettin’in başlattığı algısını oluşturmaya çalıştı.
Kurtuluş Savaşı’nda İngilizlerle işbirliği içinde Mustafa Kemal’in önderliğindeki milli direnişe karşı elinden geleni ardına koymayan ve savaş sonrasında “Hayatımı tehlikede görüyorum!” diyerek İngilizlere sığınıp Türkiye’den kaçan Padişah Vahdettin’i aklama çabası, Necip Fazıl’dan Fesli Kadir’e, Atatürk ve Cumhuriyet karşıtlığıyla yeni bir tarih yazanların ortak amacı oldu. Bu kapsamda özellikle “Padişah Vahdettin, Mustafa Kemal’i, Milli Mücadele’yi örgütlesin diye, Anadolu’ya gönderdi!” tezi topluma kabul ettirilmeye çalışıldı.
ERDOĞAN’IN ATATÜRK’TEN YAPTIĞI ALINTI
AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan, Yıldız Sarayı’nın açılışında yaptığı konuşmada Mustafa Kemal Atatürk’ten şu alıntıyı yaptı: “Yıldız Sarayı’nın ufak bir salonunda Vahdettin’le adeta diz dize denecek kadar yakın oturduk… Sağına dirseğini dayamış olduğu bir masa, üstünde bir kitap var. Salonun Boğaziçi’ne doğru açılan penceresinden gördüğümüz manzara şu: Birbirine paralel hatlar üzerinde düşman zırhlıları! Bordolarındaki toplar sanki Yıldız Sarayı’na doğrulmuş! Manzarayı görmek için başımızı sağa sola doğru çevirmek yeterliydi. Vahdettin, unutamayacağım şu sözlerle konuşmaya başladı: ‘Paşa paşa! Şimdiye kadar devlete çok hizmetler ettin. Bunların hepsi artık bu kitaba girmiştir. (Elini demin bahsettiğim kitabın üstüne bastı ve ilave etti) tarihe geçmiştir. O zaman bunun bir tarih kitabı olduğunu anladım. Dikkatle ve sükûnla dinliyordum. ‘Bunları unutun!’ dedi. ‘Asıl şimdi yapacağın hizmet hepsinden önemli olabilir; paşa paşa, devleti kurtarabilirsin!’”
Erdoğan, sözlerini, Mustafa Kemal Atatürk’ten yaptığı şu alıntıyla sürdürdü: “Merak buyurmayın efendimiz! Nokta-i nazarı şahanenizi anladım. İrade-i seniyeniz olursa hemen hareket edeceğim… ‘Muvaffak ol!’ hitab-ı şahanesine mazhar olduktan sonra huzurdan çıktım… Ayaklarımızın patırtısını işittirmeden saraydan uzaklaştık.”
Nasıl yani? Dediğinizi duyar gibiyim!
ATATÜRK’ÜN SÖZLERİ SANSÜRLENMİŞ
Evet, başlığı yanlış okumadınız. Yıllardır, Vahdettin’i aklamaya çalışan siyasal İslamcı tarih yazarları, Mustafa Kemal Atatürk’ün 1926 yılında Hâkimiyeti Milliye gazetesinde yayınlanmak üzere Falih Rıfkı Atay’a anlattığı anılardaki Vahdettin’le görüşme bölümünü keserek, sansürleyip servis etmektedirler. Vahdettin’in, “Paşa paşa devleti kurtarabilirsin!” sözleri hakkında Mustafa Kemal Atatürk’ün yaptığı değerlendirmeyi halktan saklamaktadırlar. Son olarak Yıldız Sarayı’nın açılışında AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın okuduğu metin de işte o kesilmiş, sansürlenmiş metindir.
Peki, Mustafa Kemal Atatürk, Samsun’a hareket etmeden önce Yıldız Sarayı’nda, Vahdettin’le yaptığı o görüşme hakkında -Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın konuşmasında yer vermediği- hangi değerlendirmeleri yapıyor?
İşte Mustafa Kemal Atatürk’ün, o görüşme ve Vahdettin’in “Paşa paşa devleti kurtarabilirsin!” sözleri hakkındaki değerlendirmeleri: “Ben bu sözlerden hayrete düştüm. Acaba Vahdettin, benimle samimi mi konuşuyor? O Vahdetin ki ecnebi hükümetlerin yüzüncü derece aletleri ile temas arayarak devletini ve saltanatını kurtarmaya çalışıyordu. Bütün yaptıklarından pişman mıydı? Aldatıldığını mı anlamıştı? Fakat böyle bir tahminle başka bahislere girmeyi tehlikeli buldum. Kendisine basit cevaplar verdim: ‘Hakkımdaki teveccüh ve itimada arz-ı teşekkür ederim. Elimden gelen hizmette kusur etmeyeceğime emniyet buyurunuz.’
Söylerken kafamdaki muammayı da halletmeye uğraşıyordum. Çok iyi anladığım, veliahtlığında, padişahlığında bütün his ve fikirlerini, temayüllerini, sahtekârlıklarını tanıdığım adamdan nasıl yüksek ve asil bir hareket bekleyebilirdim?
Memleketi kurtarmak lazımdır. İstersem bunu yapabilirmişim. Nasıl? Hemen hüküm verdim: Vahdettin demek istiyordu ki hiçbir kuvvetimiz yoktur. Tek mesnedimiz (dayanak noktamız), İstanbul’a hâkim olanların siyasetine uymaktır. Benim memuriyetim, onların şikâyet ettikleri meseleleri halletmektir. Eğer onları memnun edebilirsem, memleketi ve halkı bu siyasetin doğru olduğuna inandırabilirsem ve bu siyasete karşı gelen Türkleri tedip edersem (yola getirirsem) Vahdettin’in arzularını yerine getirmiş olacaktım…” (Atay, s. 139-140)
İşte Erdoğan, Yıldız Sarayı’nın açılışında yaptığı konuşmada Mustafa Kemal Atatürk’ün, Vahdettin’in o sözleriyle ilgili bu değerlendirmelerine yer vermedi.
Mustafa Kemal Paşa’yı, 9. Ordu Müfettişi olarak Anadolu’ya gönderen Osmanlı Saray Hükümeti (Damat Ferit Hükümeti) ondan, gidip düşmana karşı bir milli direniş başlatmasını değil, tam tersine Mondros Ateşkes Antlaşması hükümlerine uygun olarak dağıtılmamış orduları dağıtmasını, silahları toplamasını, Doğu’daki şûralara son vermesini ve Karadeniz’de Pontus çetelerine karşı direnen Türkleri susturmasını, böylece Anadolu’da asayişi sağlamasını istemişti. Bu politikanın amacı düşmana direnmek değil, İngilizlere yaranmaktı. Osmanlı Saray Hükümeti ve Padişah Vahdettin, devletin -devlet derken önce halife-sultanın saltanat hukukunu kastediyorlardı- ancak böyle kurtulabileceğini düşünüyorlardı. Daha doğrusu kendilerini ancak böyle kurtarabileceklerini düşünüyorlardı.
İşte Mustafa Kemal Atatürk, yukarıdaki değerlendirmesinde bu gerçeğe vurgu yapmıştı.
Mustafa Kemal Atatürk Nutuk’ta, 9. Ordu Müfettişi olarak Samsun’a gönderilmesi konusuna şöyle açıklık getiriyor: “Onlar bu yetkiyi bana bilerek ve anlayarak vermediler. Ne pahasına olursa olsun benim İstanbul’dan uzaklaşmamı isteyenlerin buldukları gerekçe, Samsun ve dolaylarındaki güvenlik olaylarını yerinde görüp tedbir almak üzere Samsun’a kadar gitmem idi. Ben bu görevin yerine getirilmesinin, bir makam ve mevki sahibi olmaya bağlı bulunduğunu ileri sürdüm. Bunda hiçbir sakınca görmediler. O tarihte Genelkurmay’da bulunan ve benim maksadımı bir dereceye kadar sezmiş olan kimselerle görüştüm. Müfettişlik görevini buldular. Yetki konusu ile ilgili emri de ben kendim yazdırdım. Hatta Harbiye Nazırı olan Şakir Paşa, bu talimatı okuduktan sonra imzalamaya çekinmiş, anlaşılmaz bir biçimde mührünü basmıştır.”
Görüldüğü gibi Mustafa Kemal Atatürk, “Beni Samsun’a, devleti kurtarmam için, Padişah Vahdettin gönderdi” falan demiyor. Tam tersine, kendisinin çok başka amaçlarla Samsun’a gönderildiğini, yetki konusuyla ilgili emri de kendisinin yazdırdığını belirtiyor.
Dahası! Padişah Vahdettin de “Mustafa Kemal’i, Samsun’a ben gönderdim!” demiyor. Vahdettin, Türkiye’den kaçtıktan sonra 1923’te Mekke’de yayınladığı Beyannamesinde “Mustafa Kemal’i Samsun’a gönderen hükümetin kararına uydum” diyor.
PADİŞAH VAHDETTİN’İN İHANETİ
Mustafa Kemal Paşa, Anadolu’ya geçip de kendisine verilen 9. Ordu Müfettişliği görevinin tam tersine halkı direnişe çağırınca, halkın silahlarını toplamak yerine halka silah dağıtınca, şûralara son vermek yerine yeni şûralar (kongreler) toplayınca İngilizlerin isteği ile Osmanlı Saray Hükümeti Mustafa Kemal Paşa’yı önce 8 Haziran 1919’da İstanbul’a geri çağırdı, sonra 8 Temmuz 1919’da Padişah Vahdettin, Mustafa Kemal Paşa’yı 9. Ordu Müfettişliği görevinden aldı. Bunun üzerine Mustafa Kemal Paşa askerlikten istifa etti. Mustafa Kemal Paşa’nın rütbeleri de geri alındı.
Nisan 1920’de ise Osmanlı Saray Hükümeti, Mustafa Kemal Paşa arkadaşlarının katli vaciptir fetvaları yayımladı, sarayın mahkemesi Mustafa Kemal ve arkadaşlarının idamına karar verdi. Padişah Vahdettin, Mustafa Kemal Paşa, İsmet Paşa, Fevzi Paşa, Refet Paşa ve arkadaşlarının idam karalarını onayladı. İngilizlere yaranmak isteyen Osmanlı Saray Hükümeti, doğrudan doğruya Halife-Padişah Vahdettin’e bağlı Halifelik Ordusu (Kuvayı İnzibatiye) kurup Anadolu’ya Kuvayı Milliyecilerin üzerine saldırttı. Bu sırada sarayın paşası Ahmet Anzavur da halife-padişahın emriyle Anadolu’da milli direnişe karşı halkı kışkırtıp isyanlar çıkarmakla meşguldü. Osmanlı Saray Hükümetinin ve Halife-Padişah Vahdettin’in kışkırtmaları sonunda Anadolu’da çok sayıda iç isyan çıktı. Mustafa Kemal Paşa, işgalci düşman ordularıyla savaşmadan önce bu iç isyanlarla büyüyen iç savaşı kazanmak zorunda kaldı.
ATATÜRK’ÜN VAHDETTİN HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİ
Atatürk’ün Halife-Padişah Vahdettin hakkındaki yargısı açıktı. Kurtuluş Savaşı’nda İngilizlerle işbirliği içinde milli direnişe karşı elinden gelen her kötülüğü yapan Vahdettin, Atatürk’e göre de haindir.
İşte Atatürk’ün Nutuk’ta, Vahdettin hakkındaki düşünceleri: “Padişah ve halife olan Vahdettin mütereddi (soysuzlaşmış, yozlaşmış), şahsını ve yalnız tahtını temin edebileceğini tahayyül ettiği deni (alçakça) tedbirler araştırmakta…”
“Her ne sebep ve suretle olursa olsun, Vahdettin gibi hürriyet ve hayatını, milleti içinde tehlikede görebilecek kadar adi bir mahlukun bir dakika dahi olsa bir milletin başında bulunduğunu düşünmek ne hazindir. Şayanı teşekkürdür ki bu alçak, mirasla geçen saltanat makamından ıskat olunduktan sonra, denaetini (alçaklığını) tamamlamış bulunuyor…”
“Aciz, adi, his ve idrakten mahrum bir mahlûk, kabul eden herhangi bir ecnebinin himayesine girebilir. Fakat böyle bir mahlukun bütün Müslümanların halifesi sıfatını taşıdığını söylemek elbette doğru değildir.” (Atatürk, Nutuk/ Söylev, TTK Yayını, Ankara 1989, s. 1-2, 924-925)
Atatürk, sadece Nutuk’ta değil, Kurtuluş Savaşı devam ederken, 25 Eylül 1920’de TBMM’de de Vahdettin hakkında şöyle demişti: “Bugün bu makamı işgal eden zat (Vahdettin), bu millet ve memleket için hain bir adamdır. Müsaade buyurunuz, hain bir adamdır.” (TBMM Gizli Celse Zabıtları, C.1, s.135-136)
***
Sözün özü şu ki, AKP iktidarı, “Yeni Türkiye”ye yeni bir tarih yazma projesi kapsamında Vahdettin’i ak-lama seferberliğini sürdürüyor. Ancak nafile! Siyasal amaçlar doğrultusunda tarihsel gerçekliğe aykırı biçimde yeniden yazılan tarih, sabun köpüğünden farksızdır.
Heybeliada konferansımız: Lozan Barış Antlaşması’na tehditler -Ahmet Saltık-
LBA, 101. yaşını tamamladı. Demek ki 100 yıllık değildi, hâlâ yürürlükte! İki yıl önce B. Süha Keskin adlı yurttaş CİMER’e başvurdu ve iki soru sordu (20.03.2022, 2201301208 sayı). Resmi yanıt aynen şöyle: “Lozan Barış Antlaşması’nda gizli maddeler bulunmamakta olup, maden çıkarmamıza engel teşkil eden herhangi bir madde yer almamaktadır. (...) Anlaşma metnine bakanlığımızın internet sitesinde bulunan Kaynaklar/Kurucu Antlaşmalar linkinden ulaşılabildiği hususunda bilgilerinizi rica ederim.”
LBA’nın 100. yılı 24 Temmuz 2023’te (geçen yıl) doldu. Ama Türkiye, Cumhuriyetin kurulmasından günümüze yeraltı madenlerini işletmekte. Bu amaçla yüzlerce maden arama ruhsatı verildi. Atatürk döneminde maden aramalarına akçalı kaynak için Etibank kuruldu. MTA (Maden Tetkik Arama) Enstitü-sü de bu amaçla açıldı (14.6.1935, 2805 ve 2804 sayılı yasalar). Görüldüğü gibi madenlerimizin işletilmesi-nin LBA ile 100 yıl engellendiği savı hem yanlış hem de son derece tutarsız. Son olarak Karadeniz’de doğalgaz (20.7.2020), Gabar’da petrol bulunduğu AKP/RTE tarafından açıklandı (01.01.2023). 1955’te işletmeye alınan Türkiye’nin ilk modern rafinerisi olan Batman rafinerisi, o bölgemizde üretilen ham petrol içindi. Bunlar hep, LBA’nın 100. yılı dolmadan oldu Türkiye’de. Acı olan, bunca temelsiz savlara inanan insanların olması ve böylesi bir kof kara propaganda yöntemine başvurulması, iktidarın etkili ses çıkarmaması...
***
Ancak... LBA ile ilgili ciddi tehditler söz konusu... İlk olarak AB, Lozan’ı tanımıyor!
Ülkemizin AB’ye katılım görüşmeleri 3 Ekim 2005’te başladı. Aynı tarihte, görüşmelerin ilke ve yöntem-lerini belirleyen “Müzakere Çerçeve Belgesi (MÇB)” kabul edildi. 4. paragrafta azınlıklar vurgusu yapılıyor. Belgede, “AB azınlık haklarıyla ilgili hükümlerin uygulanmasında mevzuatı ve uygulama önlemlerinin pekiştirilmesini ve genişletilmesini beklemektedir...” deniyor. AB, LBA’da tanımlanan üç azınlıktan öte bir arayışta. Bu, ilerleme raporlarıyla daha önce anlaşılmıştı. AB’nin dileği Türkiye’nin ulus devlet yapısını zedeleyecek yeni azınlıklar üretmek! Anlaşılıyor ki AB, bu çabalarını yoğunlaştıracaktır, öyle de olmuştur.
AB, MÇB ile Türkiye’yle adeta hesaplaşmakta!
- MÇB’nin 11. paragrafı ise AB mevzuatına uymadığı gerekçesiyle Türkiye’nin daha önce yaptığı ikili antlaşmalarla uluslararası antlaşmaların sona erdirileceğini belirtiyor. Buna göre Türkiye’nin hangi ikili-uluslararası antlaşmalarının geçersiz kılınacağı belirsiz!? Örneğin KKTC’nin varlığı, 1959-60 Londra-Zürih antlaşmaları, bu paragrafa dayanılarak geçersiz sayılabilir! Ucunun Lozan’a veya Montrö’ye uzanmayacağını kimse güvenceleyemez! Bu bilinçli belirsizlik çok tehlikelidir, neden izin verilmiştir?
BOP kapsamında Irak’ın kuzeyinde eylemli olarak (de facto) yaratılan karakol devlet, gelecekte Türkiye’ye sınır istemleri dayatabilir. Fırat’ın batısında Suriye’nin kuzeyindeki istasyon devlet taslağı da!
- Uyuşmazlıkta, AB MÇB 6. paragrafa göre “anlaşmazlık” Uluslararası Adalet Divanı’na (UAD) taşınacak ve ABD-AB baskısı belirleyici olacaktır. Türkiye UAD statüsüne taraftır ve kararları bağlayıcıdır.
- Gelişmeler ülke bütünlüğümüzü tehdit eden nitelik kazansa bile, MÇB’nin bu paragrafına göre Türki-ye, meşru “askeri güç kullanma” hakkını kullanamayacaktır. BM Antlaşması madde 51 hakkı boşluktadır.
- TSK, “güç kullanmama” diye iki sözcükle devre dışı bırakılmıştır! Bu nasıl bir diplomatik aymazlıktır!?
- Ülke bütünlüğünü korumak için tersi yapılırsa, bu kez AB, MÇB’nin çiğnendiğini ileri sürerek Türkiye ile görüşmeleri askıya alabileceği gibi, geniş kapsamlı yaptırım uygulayabilir. Halen askıdayız…(!)
Asırlık LBA, ülkemizin uluslararası hukukta tapusu ve ulusal tabumuzdur! Son derece özenle, çok büyük titizlik ve ustalıkla korunmalı, kollanmalı, yaşatılmalı ve hiçbir tuzağa kesinlikle düşülmemelidir.
Not: Konuşmamızın videosu için tıklayınız.. https://www.youtube.com/watch?v=-P5gfq_5_-o
Tüm konuşma metni-fotolar: Lozan Barış Antlaşması 101. Yıl Konferansımız/ Prof. Dr. Ahmet SALTIK MD, BSc, LLM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder